Tomorrow, When the War BeganBriljante filmtitel. Acht Australische teenagers gaan op survivaltocht en als ze terug thuiskomen, ontdekken ze dat het land in oorlog is. Plus: de vijand is aan de winnende hand. Als ze zien hoe hun ouders worden mishandeld (of zelfs vermoord) door de bezetter, besluiten ze terug te vechten. Dit is één van de succesvolste Australische films van de laatste jaren. Hij was vooral succesvol onder teenagers, en het is niet moeilijk om te begrijpen waarom: Terwijl de invasiemacht geen probleem had om de volwassenen te onderwerpen en het Australische leger enkele vernietigende klappen toe te brengen, is een groepje van acht teenagers natuurlijk heel andere koek, met name omdat één van hen, een charmante boerendochter, alles blijkt te weten over guerilla-technieken. Velen zullen denken aan Red Dawn (1984) van John Milius, dat een vergelijkbaar gegeven als onderwerp heeft. Het is echter erg lang geleden dat ik die film heb gezien, dus een goede vergelijking kan ik niet trekken. De geloofwaardigheid is natuurlijk gering (de teenagers nemen niet eens drank mee op hun tocht!), maar de jonge acteurs zijn verrassend goed en de actiescènes zijn vaak erg spectaculair. Het wordt wat minder in de tweede helft van de film, als de dialogen sentimenteler worden en sommige actietaferelen cartoonesk gaan aandoen. Toch is dit geen slechte productie. Van de cast vallen vooral Caitlin Stacey (bekend van Neighbours) en Deniz Akdeniz op, als respectievelijk, de gevaarlijke boerendochter en de zogenaamde losbol die onder druk uitgroeit tot een verzetsheld. Beiden zijn blijkbaar in eigen land inmiddels tieneridolen met duizenden aanbidders. De film is gebaseerd op het eerste deel van de Tomorrow-reeks, een serie van zeven romans. Het tweede deel is in pre-productie. In diverse artikelen werd erop gewezen dat dit zo’n film is die de industrie grijze haren bezorgd. Hij deed het goed, maar twintig jaar geleden zou hij een fortuin hebben opgeleverd. Nu bekeken de meeste teenagers die de film hebben gezien een illegale download, en in plaats van stickers, strips en dagboeken te verzamelen vol afbeeldingen van de acteurs, vormt men facebookgroepen en drukt men zijn eigen T-shirts. Zoals Bredero al zei: Het kan verkeren.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |