Als je Lucky Luke niet kent heeft verder lezen weinig zin. Niet dat het anders wél zin heeft, maar goed. De creatie van Morris & Goscinny werd al eerder vertaald naar het witte doek. Na Terence Hill (1991) en Til Schweiger (2004) doet Jean Dujardin met onderhavig vehikel een poging de illustere revolverheld uit de strip driedimensionaal te maken. Hij slaagt hierin vrij aardig. Fysiek gelijkt de Franse acteur goed en de aankleding is passend te noemen.

De film bezorgt Lucky Luke een terugkeer naar Daisy Town, waar hij opgroeide. Luke moet het stadje opschonen. Allerlei gespuis maakt er tegenwoordig de dienst uit. Al even illustere figuren als Billy the Kid, Calamity Jane en Jesse James komen hierbij op zijn pad. Tot slot wordt de president ontvoerd en ook hieraan moet Luke iets doen...

Cast en crew trokken naar Argentinië om deze film te maken. De keuze blijkt een schot in de roos. De settings zijn schitterend en weer eens wat anders. De film is sowieso visueel bijzonder goed gelukt. Niets dan lof hiervoor.

Het voornaamste probleem van Lucky Luke is dat de film voor een komedie niet bijster geestig is. Billy the Kid hangt de geinponem uit, maar is gewoon niet leuk. Jesse James strooit wat met citaten van Shakespeare en is nog enigszins te pruimen. De lol komt echter bijkans enkel van Luke's paard Jolly Jumper, die op een gegeven moment begint te praten. Het aantal momenten waarbij valt te lachen is op een hand te tellen. Een beetje schraal is dat wel, zelfs wanneer je in ogenschouw neemt dat het een Franse productie betreft.

Als lachfilm werkt de film dus niet echt. Als western overigens evenmin. Hiervoor is de film dan weer te karikaturaal. Vreemd is het dan ook dat de (helaas) aanwezige romantiek bijna serieus wordt behandeld. Voorts is de muziek meestal slecht gekozen en horen we bijvoorbeeld The Fun Lovin' Criminals voorbij komen. Met een goed nummer daar niet van, maar het slaat als kut op Dirk om het in deze film te stoppen.

Wanneer ik denk aan Lucky Luke, dan denk ik aan De Daltons, die hier niet aanwezig zijn. Nu is dat tevens in zat strips van de pistolero het geval, maar het losse zand dat deze film is had de criminele broers als cement goed kunnen gebruiken. Wat dat betreft kun je beter kijken naar Les Dalton, waarin Lucky Luke dan weer veroordeeld is tot het spelen van een bijrol. Overigens maakt ook in die film Jean Dujardin zijn opwachting, zij het in een marginale bijrol.