Walter (knap neergezet door Kevin Bacon) keert na een gevangenisstraf van 12 jaar terug naar zijn oude woonplaats. Hij moet hier helemaal opnieuw beginnen. De enige persoon die nog iets van zich laat horen is zijn schoonbroer die zelf altijd het buitenbeentje in de familie geweest is. Walter betrekt een appartement (ironisch genoeg gelocaliseerd tegenover een basisschool) en vindt een baan in een houtzagerij. Hij probeert zijn collega`s op afstand te houden en de enige die voorbij zijn pantser komt is Vicky met wie hij een relatie krijgt. Ze accepteert zijn verleden (wellicht in het licht van haar eigen incestervaringen) en gelooft dat hij is veranderd. Maar de onderliggende vraag die al snel naar boven komt is: kan een pedofiel wel helemaal genezen?
De film probeert Walter, die door vrijwel iedereen om hem heen als een monster wordt gezien (en behandeld) ook als mens neer te zetten en zelfs een bepaalde empathie voor hem op te wekken door zijn innerlijke strijd, schuldgevoel en zelfhaat weer te geven. Ondanks het indrukwekkende acteerwerk van Kevin Bacon lukt dit mijns inziens niet. Het lukt de film de verschillende perspectieven en de innerlijke strijd van de hoofdpersoon weer te gevent maar de beoogde betrokkenheid en medeleven blijven uit.
De makers van deze film wilden volgens mij een film maken die eenieder zou raken en aan het nadenken zou zetten over hoe het zou voelen als je een pedo bent. Raken doet de film je geen moment, daarin zijn ze dus niet geslaagd. Wel zet die je op een bepaalde manier enigszins aan het denken, maar volgens mij niet op de door de regisseur beoogde manier. Wilde hij mijns inziens juist aantonen dat een pedo ook maar een mens is, hij bereikt het tegenovergestelde. Wat ik als boodschap uit de film haal is dat pedofielen hun lusten altijd zullen laten prefaleren boven hun verstand en/of ethiek en uiteindelijk dus altijd hun sexuele gevoelens botvieren op onschuldige kindertjes( voor zover die onschuldig kunnen zijn). Aangezien het acteerwerk van vooral Kevin Bacon wel top is en het verhaal nog wel in enige mate boeit, valt het geheel echter geen al te dikke onvoldoende ten deel.
