Pink Floyd The Wall

De film is gebaseerd op het album The Wall van de Britse rockband Pink Floyd. Met 30 miljoen verkochte exemplaren, is het de meest succesvolle dubbel-LP uit de geschiedenis. Het is een conceptalbum en vertelt het verhaal van de rockartiest Pink, die een wereldster wordt, maar steeds meer het gevoel krijgt dat een muur hem afsluit van de buitenwereld. Het concept werd bedacht door bassist Roger Waters, die ook alle teksten schreef en het personage Pink gedeeltelijk baseerde op zijn eigen leven. Er zijn echter ook verwijzingen naar Syd Barret, de medeoprichter van de groep, die ten onder ging aan experimenten met drugs.

Vanaf het moment dat album werd uitgebracht, waren er plannen voor een verfilming. In overleg met regisseur Alan Parker, een fan van de groep, werd gekozen voor spelscènes aangevuld met opnames van de liveshow waarmee Pink Floyd in 1980 de wereld rondtrok. Waters zou zelf de rol van Pink voor zijn rekening nemen. De opnamen van de liveshows bleken echter ongeschikt voor het bioscoopformaat en er rezen ook conflicten tussen Waters en Parker. Uiteindelijk werd Waters vervangen door Bob Geldorf. Wel werd besloten om de oorspronkelijke muziek van Pink Floyd (met uitzondering van enkele door Geldorf ingezongen passages) te behouden, en deze niet door studiomuzikanten te laten naspelen. Gerald Scarfe, die reeds enkele illustraties had gemaakt voor de liveshow, ontwierp voor de film speciaal enkele langere animaties .

Pink verliest nog voor zijn geboorte zijn vader, die in slag om Anzio (1944) om het leven komt. Hij wordt doodgeknuffeld door zijn moeder en komt geestelijk in een isolement terecht. Hij wordt een popster maar door het grote succes wordt hij nog meer een eenling en loopt ook zijn huwelijk op de klippen. Hallucinaties ten gevolge van drugsgebruik geven hem het idee dat hij een nazileider is, achter wie de iedereen blind aanloopt. Als hij ontwaakt uit zijn koortsdromen, merkt Pink dat hij een gevangene van zijn eigen waanzin is geworden: de muur die hem scheidt van zijn geliefden en zijn publiek, heeft zich definitief gesloten. 

Pink Floyd The Wall werd voor het eerst vertoond in Cannes en werd daar enthousiast onthaald. Vreemd genoeg reageerden de critici gunstiger dan de fans van de groep, die de film te expliciet vonden. Het is jammer dat het oorspronkelijke concept (concertfilm plus speelfilm) niet is gehandhaafd. Hierdoor kwam ook één van de beste tracks van het album, Hey You, te vervallen omdat er nog geen juist visueel concept voor was gevonden op het moment dat Waters en Parker uiteengingen.  

Al bij al is de film toch een bijzondere ervaring. Geldorf is een matig acteur (en een beroerde zanger, de paar stukjes die hij heeft ingezongen doen pijn aan de oren), maar verschillende gedeeltes, zoals de marcherende hamers, zijn heel beroemd geworden, en de muziek van Pink Floyd blijft indrukwekkend. 

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- King Creole (musical / drama : 6)
- Taxi Driver (drama : 9)
- Wandafuru Raifu (After Life) (drama / fantasy : 8.5)
- Le Gamin au Vélo (drama : 8.5)
- I Wish (Kiseki) (drama : 8.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie musical eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10