Karen verhuist met haar man en dochter naar een grote vrijstaande villa in Het Gooi. Terwijl manlief veel weg is voor zijn werk, ontmoet Karen een aantal vrouwen waarmee ze een eetclubje begint. Hoewel het vijftal al snel een hechte vriendinnenclub vormt, vinden er rare gebeurtenissen plaats. Zo brandt het huis van een van hen af, waarbij de man om het leven komt. Men vermoedt brandstichting. Niet veel later komt beste vriendin Hanneke om het leven. De officiële diagnose luidt zelfmoord, maar Karen voelt dat er zaken niet in de haak zijn. Ze ontrafelt een complot dat draait om grote vastgoedbelangen. De eetclub zal hierdoor nooit meer het gezellige gezelschap zijn als waarmee het ooit begon.
 

De Eetclub is een verfilming van het gelijknamige boek van Saskia Noort uit 2004. Als ik een korte conclusie moet verbinden aan deze prent, dan is het een mix tussen Gooische Vrouwen (2011) en Loft (2010). Die eerste vanwege de setting waarin de film zich afspeelt en een bepaalde mate van overdrijving die er aan de decadente levensstijl in Het Gooi wordt meegegeven. Ongetwijfeld bedoelt om het gepeupel in bepaalde illusies te laten geloven, maar dat terzijde.
 

De vergelijking met Loft maak ik vanwege de welhaast onnavolgbare plot, die bol staat van de ongeloofwaardige plotwendingen. Ik had het kunnen raden; uiteraard is de persoon waarvan je het 't minste verwacht de grote boosdoener. Het is de meest gemakkelijke manier om een thriller te maken, omdat je de kijker tot de laatste minuut in spanning kunt laten en allerlei verwarring kunt zaaien. De geoefende filmkijker prikt echter met gemak door deze schijn heen. Genoeg over De Eetclub, het is gewoon geen goede film. Daarvoor hoef ik niet eens aan te halen dat het acteerwerk (m.u.v. Angela Schijf) om te janken is.