James Reece heeft het goed voor elkaar: een knappe, lieve vriendin en een mooie baan als assistent van de Amerikaanse ambassadeur in Parijs. Hij krijgt bovendien de kans om hogerop te komen door ook special ops taken op zich te nemen. Hij moet hiervoor samenwerken met de Amerikaanse spion Charlie Wax die er nogal onorthodoxe methoden op na houdt. Wat in eerste instantie lijkt op een onderzoek naar drugsdealers in Parijs, blijkt te gaan om een terroristische aanslag in de Franse hoofdstad. Als de gebeurtenissen ook nog raken aan het privéleven van Reece, staat zijn mooie leventje in een klap volledig op zijn kop.
 

Je moet er tegen kunnen: een bijna zestigjarige John Travolta die de coole dude uithangt alsof hij dertig jaar jonger is. Niet de coole, relaxte dude uit Pulp Fiction, maar eerder de gladde, stoere dude uit The Taking of Pelham 1 2 3. Het eerste half uur had ik persoonlijk nogal wat moeite met zijn karakter en zijn clichématige trekjes. Na verloop van tijd kon ik er echter ook de humor wel van in zijn en constateerde ik dat de meeste komische noten in deze film ook voor zijn rekening kwamen. Hoofdrolspeler Jonathan Rhys Meyers valt namelijk in het niet naast Travolta en levert een matige prestatie af.
 

Origineel is het allemaal niet, maar effectief wel. De actie is voldoende aanwezig en deze film heeft dan ook een aantal spectaculaire scènes in petto, waaronder een toffe achtervolging over de Parijse snelwegen, met daarbij een bazooka. De plotwending halverwege wordt zeer plotseling gebracht en hoewel je met een geoefend oog misschien al kunt raden wat er gaat komen, zag ik hem zelf niet aankomen. Toch mist deze wending zijn doel niet en wordt het tweede deel van deze actieprent helemaal anders dan de eerste helft. Saai wordt het dan ook nooit. From Paris with Love is een lekkere actiefilm waarvan er jaarlijks vele uitkomen. Door zijn kwalitatieve uitvoering weet deze echter met gemak de middelmaat te ontstijgen.