Drive

Drive is de nieuwste film van de Deense zonderling Nicolas Winding Refn, de man achter Valhalla Rising. Die film uit 2010 heb ik hier getypeerd als verreweg de vreemdste filmervaring van dat jaar. Valhalla Rising was een soort combinatie van 2001, A Space Odyssee en Gladiator: een lome, loodzware, meditatieve film met enkele onvoorstelbaar bloedige geweldsuitbarstingen. Drive biedt een gelijkaardige mix: de film is traag, atmosferisch, contemplatief, maar de gewelddadige erupties liegen er niet om.  

Ryan Gosling speelt een manusje-van-alles, werkzaam in Hollywood: hij is stuntrijder maar werkt ook in een garage, en voert ’s nachts klusjes uit voor de onderwereld, als chauffeur van vluchtauto’s. Op een dag maakt hij kennis met zijn buurvrouw Irene en haar zoontje. Irene lijkt alleenstaand en de twee worden al snel verliefd, maar dan bekent Irene plots dat ze heeft verzwegen dat haar echtgenoot in de bak zit: hij komt binnenkort vrij, en dat betekent het einde van de relatie. Als blijkt dat de echtgenoot door de onderwereld onder druk wordt gezet om een pandjesbaas te overvallen, biedt onze chauffeur zijn hulp aan. Bij de overval gaat iets vreselijk fout.

Er zijn vage overeenkomsten met de thriller The Driver van Walter Hill, maar dit is duidelijk een ander soort film, ik zou zeggen: Arthouse Actie. Volgens Winding Refn zelf werd hij vooral geïnspireerd door Halloween (let op het masker dat de chauffeur draagt), Taxi Driver en het werk van Jodorowski. Het raadselachtige personage van de chauffeur (we leren niets over zijn achtergrond) is ook wel vergeleken met Eastwood’s No Name (uit de films van Leone) en Alain Delon’s Samurai (uit de film van Melville). Zelf moest ik vaak denken aan A Bittersweet Life van de Koreaanse regisseur Jee-woon Kim.

Drive doet dus denken aan veel andere films, en dat is misschien een van de redenen voor de populariteit onder critici. De film is toegankelijker dan zijn voorganger, Valhalla Rising: Die film zat vol verwijzingen naar het Middeleeuwse christendom en de filosofie van Nietzsche, Drive is rechtlijniger, met een vrij sterke en verrassende misdaadplot en personages die althans niet stapeldol zijn. Het valt daardoor echter ook op dat Winding Refn op een nogal doorzichtige manier diepgang suggereert, maar eigenlijk niet zoveel te zeggen heeft. Geloof niet alles wat critici over deze film vertellen, het is geen meesterwerk, maar toch een heel aardige thriller met kunstzinnige trekjes.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Gladiator (actie / drama : 8.5)
- Chi bi (Red Cliff) (actie / speelfilm : 8)
- Spartacus (actie / drama : 8)
- Skyfall (actie / thriller : 8)
- Aliens (actie / science fiction : 7.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie actie eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie film-noir eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10