Na een ruzie met zijn zakenpartner ziet beeldhouwer/museumdirecteur Henry Jarrod zijn werk, letterlijk, in vlammen opgaan. Verbitterd en zonder handen die nog kunnen beeldhouwen bouwt hij zijn museum weer op. Hij vermoord- en laat hiervoor mensen vermoorden door zijn trawanten om die te laten eindigen als wassen beelden.

House of Wax is een remake van Mystery of the Wax Museum uit 1933. Ik bekeek de films vlak na elkaar om ze te kunnen vergelijken. House of Wax is duidelijk de betere van de twee films. De prent laat de sterkere elementen van het origineel intact. De bulk van Mystery of the Wax Museum is een plot over een vrouwelijke reporter op zoek naar een sensationeel verhaal. Dit komt niet terug in deze herbewerking van André de Toth; een goede keuze, al zet Fay Wray de journaliste in de jaren '30 versie bijzonder aardig neer.
 

 

De film heeft een goede jaren '50 griezelsfeer met professionele aankleding en passende muziek.

Legende Vincent Price was geknipt voor de hoofdrol en geeft vakbekwaam gestalte aan de lugubere museumdirecteur, die door de brand gruwelijk misvormd raakte en voor het grootste gedeelte van de film zelf onder een wassen masker zit. Leuk is verder dat een tekstloze, doch zeer gespierde, Charles Bronson gecast is voor het spelen van de voornaamste 'goon' van Price, die wijselijk Igor heet.

De film werd overigens in 3D gefilmd, hetgeen opmerkelijk is te noemen, aangezien de man in de regiestoel aan een oog blind was (en dus het effect niet kon zien). Er volgde in 2005 nog een remake op deze herbewerking uit 1953, met niemand minder dan socialite Paris Hilton in de hoofdrol.