The Outlaw Josey Wales1976 is een cruciaal jaar in de geschiedenis van de western. In dat jaar stierf John Wayne en draaide de Italiaanse regisseur Enzo G. Castellari de mystieke western Keoma, de laatste grote spaghettiwestern. In hetzelfde jaar maakte Clint Eastwood ook The Outlaw Josey Wales, volgens sommigen de laatste 'echte Hollywood western'. Na 1976 viel de productie van westerns vrijwel stil. Het genre leek dood en hoewel er incidenteel nog succesvolle westerns werden geproduceerd, is er van een ware revival nooit sprake geweest. Eastwood himself is Josey Wales, een vreedzame farmer uit Missouri wiens boerderij wordt overvallen door Noordelijke soldaten die moordend rondtrekken. Hierbij worden zijn vrouw en zoontje gedood. Josey sluit zich daarom aan bij de bushwackers, een militie die vecht aan de zijde van de Zuidelijken. In tegenstelling tot zijn collega's, weigert Josey zich aan het eind van de oorlog over te geven. Door verraad van hun leider, Fletcher, lopen zijn vrienden in een hinderlaag en worden tot de laatste man afgeslacht. Josey slaat op de vlucht en groeit gaandeweg uit tot de meest gezochte man van het Nieuwe Westen. Steeds meer 'vluchtelingen' sluiten zich bij hem aan: een oude Indiaan, een vereenzaamde squaw, een grootmoeder en haar knappe kleindochter, ja zelfs een zwerfhond ... Josey Wales was Eastwoods achtste western, en zijn tweede als regisseur. Het scenario heeft een circulair karakter: eerst zien we Josey Wales uitgroeien van een vreedzame familieman die door omstandigheden uitgroeit tot een outlaw en revolverheld, vervolgens zien we hoe deze outlaw de rust en vrede terugvindt en een nieuw familieleven start. De film werd gemaakt in de nadagen van de Vietnamoorlog, en het voornaamste onderwerp is de vraag hoe mensen hun leven weer opbouwen in een verscheurde samenleving. Er lijken ook wat verwijzingen naar de Watergate-affaire in het scenario te zijn verwerkt, met name in het gesprek tussen Josey Wales en het Indianenopperhoofd Ten Bears. Dankzij het adembenemende camerawerk van Bruce Surtees ziet de film er prachtig uit. Er zijn veel picturale verwijzingen naar de films van Sergio Leone en John Ford (met name diens meesterwerk The Searchers). Wel is de film wat aan de lange kant en is het scenario wat te repetitief. Ook heeft Clint weer een plaatsje ingeruimd voor zijn toenmalige echtgenote, de actrice Sondra Locke, die (zoals gewoonlijk) eigenlijk vooral in de weg loopt.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |