Koyaanisqatsi (leven uit balans) is geen conventionele film met verhaal, personages en dialoog maar een aaneenschakeling van beelden ondersteund door muziek (gecomponeerd door Philip Glass). Het is een totaalervaring en ik zou dit zeker classificeren als kunst. Het is het eerst deel uit de qatsi trilogie en geeft een apocalyptische blik op de botsing tussen natuur en urbanisatie.

De film begint met beelden (mede in slow en fast motion) van grottekeningen, uitgestorven woestijnlandschappen en natuurlijke fenomenen zoals golven en wolkenformaties. Deze beelden gaan vervolgens geleidelijk over in beelden van door de mens gecreerde zaken zoals verkeer, vernietiging en stedelijke landschappen.