Twee clichématige Amerikaanse vrienden gaan naar Mexico om eens flink de beest uite hangen. Hoeren, drugs en alcohol, dat werk. Maar het feesten draait uit op een levende nachtmerrie als ze een puzzeldoosje uit de hel vinden...

Aanschouw allereerst eens voor de aardigheid de 'Pinhead' op de poster. Moet ´ie poepen of zo? Juist; deze film is inderdaad zo goedkoop dat er niet eens genoeg geld was voor de echte Pinhead.  Dit kan toch niet? Bedroevend...
 

De enige echte Pinhead is, zoals bekend, Doug Bradley. Hem was echter slechts een loonstrookje aangeboden "the price of a fucking fridge" om voor de negende keer in de huid van de opper Cenobite te kruipen. Tja, voor die prijs koop je niet zoveel getuige de huidige kerel die Pinhead speelt. De man zet  zichzelf voor schut met een beledigende vertolking van het horroricoon.

Bedenker Clive Barker draait zich om in zijn graf, terwijl hij nog niet eens dood is. Barker distantiëerde zich van dit misbaksel door, vrij vertaald, te zeggen dat dit niet uit de krochten van zijn hersenen kwam en uit zijn kontgat evenmin. Maar eigenlijk verdient Barker toch wel een paar schrijfcredits voor deze baggerproductie, aangezien het verhaal voor de bulk gejat is van het eerste deel.

Hellraiser: Revelations is enkel gemaakt omdat de rechten op de franchise dreigden te verlopen als er niet binnen afzienbare tijd iets mee gedaan zou worden. Die insteek is pijnlijk goed te zien in het eindresultaat. De film irriteert alleen maar en oogt uitgezeken. Ik kan niet wachten op de reboot!