Tieten, laten we het daar eens over hebben. En, in het onderhavige geval, tieten in film. Idealiter dient het paar toch minstens appetijteliijk te zijn. Zo niet in Linkeroever.
Deze gruwel uit Vlaanderen gaat over een oververmoeide chick die hardloopt en een boogschutter neukt. En haar tieten zijn niet best. Al laat ze die veelvuldig zien.
De film is niet om aan te zien. Een vreselijk afgezaagd verhaaltje ontspint zich in slakkentempo. Een chick die denkt dat ze gek wordt en een vriendje die niet blijkt te zijn wie hij lijkt; dat hebben we allemaal wel eens eerder gezien.
Mijn grootste ergernis is dat de film zo vreselijk saai is met zijn volslagen onboeiende personages en -verwikelingen. Het schijnt dat de film halverwege wat enerverender wordt dan de doodvermoeiende eerste helft, maar dat heb ik niet afgewacht. Ik draaide een vette joint en onderging het stoned om het meteen weer te vergeten. Al zijn dat zonder groen spul ook wel gebeurd zijn. Geloof die positieve verhalen niet, want Linkeroever is prut.