Majesteit

Om redenen die ik niet hoef uit te leggen, was er de afgelopen weken geen ontsnappen aan Koningin Beatrix en het Huis van Oranje. Majesteit uit 2010 draait rond een (gefingeerd) incident over de inhoud van de troonrede van 2003, waarbij de koningin in conflict kwam met de toenmalige minister-president over een passage die op last van de regering moest worden geschrapt.

Koningin Beatrix en minister-president Jan-Peter Balkenende hebben wekenlang gesleuteld aan de troonrede. Op het laatste moment eist Balkenende dat een verwijzing naar hulp voor Afrika wordt geschrapt. De passage was opgenomen als eerbetoon aan de recentelijk overleden Prins Claus, die zich altijd voor Afrika had ingezet. Om die reden weigert Beatrix categorisch. Binnen het kabinet bestaat weerstand tegen de passage en Balkenende maakt de koningin duidelijk dat ze geen keuze heeft: als ze weigert, zal ze moeten aftreden.

Het verhaal wordt niet lineair verteld. Het incident wordt aangegrepen om Beatrix te laten terugkijken op haar relatie met haar echtgenoot, prins Claus. Hoewel ze veel van elkaar hielden, was het huwelijk niet altijd even gelukkig. De ambitieuze Claus was veroordeeld tot een grotendeels passief leven aan de zijde van zijn echtgenote, en Beatrix had daardoor het gevoel dat ze zijn leven had verwoest. Vanaf de jaren tachtig leed Claus aan depressies. Ook wordt aandacht besteed aan de spanningen binnen het gezin rond de troonopvolging: Beatrix probeert Johan Friso naar voren te schuiven als opvolger, maar deze heeft geen zin in een leven als staatshoofd.

Op Majesteit werd nogal verschillend gereageerd: Jeroen Willems kreeg een Gouden Kalf voor zijn rol als Prins Claus, maar de beslissing om een gefingeerd incident te gebruiken als centraal gegeven, stuitte op veel weerstand. Verder wordt het koningschap afgeschilderd als een circus waarin geen enkel lid van het koningshuis nog gelooft, een zeer twijfelachtige afspiegeling van de werkelijkheid.  De vertolkingen zijn in het algemeen goed: naast Willems zijn ook Gijs Naber en Eelco Smits vrij overtuigend als Willem-Alexander en Johan Friso. Carine Crutzen is minder goed gekozen als Beatrix.

Majesteit werkt het best als de relatie tussen de vorstin en haar gemaal wordt belicht, maar het conflict rond de troonrede is te vaag en wordt te clichématig uitgewerkt. Terwijl ze de gevoelige kant van Beatrix aardig weet te typeren (haar scènes met Willems zijn sterk), zakt Cruzen door het ijs als ze de krachtige Beatrix moet neerzetten, de vorstin met een sterke wil en grote daadkracht.  Het komt allemaal wat slapjes over. En Marcel Hensema maakt van Balkenende het soort karikatuur waarmee men in programma's als Koefnoen en Kopspijkers de handen op elkaar probeerde te krijgen.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Taxi Driver (drama : 9)
- Wandafuru Raifu (After Life) (drama / fantasy : 8.5)
- Le Gamin au Vélo (drama : 8.5)
- I Wish (Kiseki) (drama : 8.5)
- Jean de Florette (drama : 8.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10