Een mishandelde, rondborstige, jongedame leest een spreuk voor uit een boek over Indonesisch mysticisme en prompt verschijnt er een soort vrouwelijke demon die haar oplapt en superkrachten meegeeft in ruil voor de controle over haar lichaam. De succubus wil maar een ding en dat is kerels afslachten. Jakarta kan de borst nat maken, want mevrouw gaat uit...

Campy filmpje van de regisseur van de cultfilm Mystics in Bali, dat eenzelfde thematiek heeft. En ook hier hebben we te maken met het vliegende hoofd van een heks, wat zelfs een geheel eigen subgenre van de Indonesische cinema schijnt te zijn!

De film pakt de meeste zaken behoorlijk slecht aan. Zo is de structuur vreselijk en houden stompzinnige muzikale intermezzo´s en swimsuit-achtige reportages de boel op, terwijl er tevens regelmatig een montages inzitten die gemaakt lijken te zijn ter bevordering voor het toerisme op Bali.

Wanneer de prent zich niet met horror bezighoudt, valt pijnlijk op hoe abominabel het acteerwerk is. Maar wanneer er wel wordt gegriezeld wordt de kijker getrakteerd op afgriijselijke effecten. Vreemd zijn de rare lichteffecten die de tepels van de gedemoniseerde vrouw bedekken. Creatief met censuur zijn ze daar in Indonesië. Dit terwijl de kills het grafische absoluut niet schuwen; merkwaardig.

Er valt genoeg te mekkeren over deze film, maar feit is dat het niet heel erg vervelend is om hem te bekijken. Paradoxaal genoeg zijn het de mankementen die het meeste vertier opleveren. Om er nu een voldoende voor uit te delen zou echter wat te ver gaan. De film is (jammer genoeg) namelijk lang niet zo maf of extreem als zijn Indonesische collega's uit de jaren '70.