The Last House on the Left (1972)Mari wil voor haar zeventiende verjaardag een popconcert bezoeken met haar vriendin Phyllis. Voor ze afreizen naar het concert, willen ze in de stad wat marihuana kopen. Een jongeman die ze tegen het lijf lopen, Junior, zegt dat hij wel een adresje kent. Junior is echter lid van de bende van zijn grote broer Krug en diens vriendin Sadie, twee psychopatische moordenaars die net uit de gevangenis zijn ontsnapt. Phyllis wordt door de bende voor de ogen van haar vriendin verkracht en vermoord. Mari lijkt te kunnen ontsnappen door aan te pappen met Junior, maar op het laatste moment ontdekt Krug het plan. Na te zijn gemarteld wordt ook Mari vermoord. De bende wil het land uit maar komt toevallig uit bij het ouderlijk huis van Mari, waar ze vragen om onderdak voor één nacht. Als de ouders van Mari ontdekken wat er is gebeurd, besluiten ze wraak te nemen. The Last House on the left is een gezamenlijk werkje van Wes Craven (regie) en Sean S. Cunningham (productie), twee van de meest illustere namen in de geschiedenis van de moderne horrorfilm. Craven is het brein achter Nightmare on Elm Street en Scream, terwijl Cunningham degene is die de reeks Friday the Thirteenth opstartte. De film werd gemaakt met een budget van niet meer dan een kleine $ 90.000. Een fluitje van een dollar zogezegd. Het scenario is gebaseerd op Ingmar Bergmans Junfrukällen (De maagdenbron), dat op zijn beurt was gebaseerd op een middeleeuws gedicht, Töres döttrar i Wänge, over een jonge maagd die wordt gedood door drie rondreizende handelaars als zij weigert om het bed met hen te delen. De mannen proberen later haar kleren te verkopen aan haar ouders, die vervolgens bloedig wraak nemen. Last House ... werd in 1972 wisselend ontvangen. Sommigen vonden de film weerzinwekkend, anderen hadden meer oog voor het goede spel van met name David Hess als de psychopaat en de satirische en maatschappijkritische aspecten. Last House ... is met zijn thematiek van seksuele ontaarding en bloedige wraak ook een aftrekenig met de hippiemoraal van 'All you need is love'. We zijn inmiddels dankzij hedendaagse martelporno van het type Saw en Hostel het nodige gewend, en anno nu zal de film veel minder schokkend over, maar sommige scènes rond marteling en vernedering blijven stevige kost. Tegenwoordig geldt Last House ... als een klassieker in het moderne horrorgenre. In 2009 werd er een (losse) remake uitgebracht, geregisseerd door Dennis lliadis en geproduceerd door Wes Craven.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |