Vroege (zwartwit) giallo van meester Mario Bava; een film die veel wegheeft van een Italiaanse Hitchcock en de typische stijlkenmerken van latere gialli ontbeert. Nochtans is er sprake van een geslaagde prent.

De Amerikaanse toeriste Nora Davis, verzot op misdaaboekjes, komt nu zelf in een moordmysterie terecht. Ze is de volgende op het lijstje van de killer die het alfabet afwerkt en achternamen A tot en met C reeds heeft gehad. Samen met een behulpzame dokter, die een oogje op haar heeft, gaat ze uitzoeken hoe de vork in de steel zit. Niet in de laatste plaats om zelf het vege lijf te redden dus...
 

Voor een thriller van een halve eeuw oud is The Girl Who Kenw Too Much redelijk beklijvend te noemen. Bava weet de spanning goed over te brengen en het verhaal steekt aardig inelkaar met enkele verrasende plotwendingen. 

Het einde is wat stompzinning. Hierin suggereert de hoofdpersoon dat ze alles weleeens gehallucineerd zou kunnen hebben, daar ze (zonder het te merken) marihuana had gerookt in het vliegtuig. Wat hier allemaal niet aan klopt kun je zelf ook wel bedenken. 

Een aardige voorbode van wat Mario Bava op giallo gebied nog voor ons in petto zou hebben.