The Battle of the BulgeVan alle grote, met sterren beladen oorlogsfilms uit de jaren zestig (het was een genre op zich), is The Battle of the Bulge degene met de slechtste naam. De makers zouden alles mis hebben gehad: de locaties, de weersomstandigheden, de tanks en de gebeurtenissen. Het Ardennenoffensief (December, 1944) vond plaats onder barre weersomstandigheden. De winter van '44-'45 was stervenskoud en de hele regio was bedekt met een dikke pak sneeuw. Veel soldaten van de geallieerden hadden geen winterkleding ontvangen en vroren dood in het ijzige inferno. In de film is daar weinig van te merken. De film is gedraaid in Centraal Spanje, waar de weersomstandigheden heel anders zijn dan in het Oosten van België. Hoog in de bergen vond men nog wat sneeuw, maar het bleek onmogelijk om al het zware materieel naar boven te brengen, naar een hooggelegen plateau. De grote tankslag aan het slot, is daarom gefilmd op het Spaanse platteland, onder een stralend voorjaarszonnetje. Slechts een enkele tank die werd gebruikt, was oorspronkelijk, de meeste 'Duitse' tanks zijn gewoon overgeschilderde Amerikaanse tanks uit de Koreaanse oorlog. De Duitsers worden soms door Duitse acteurs gespeeld, maar ze spreken (op wat kreten na) Engels en de oppernazi, Kolonel Hessler, wordt gespeeld door een hevig geblondeerde Robert Shaw. De kolonel zingt een Pantzerlied in het Duits, maar spreek verder gewoon, zoals Nazi's meestal doen in dit soort films, Engels met een 'allo 'allo-accent. Kortom, dat lijkt allemaal nergens naar. De gebeurtenissen dan: In werkelijkheid werden de Geallieerden volkomen verrast door het Duitse offensief. Men redeneerde dat de Ardennen ongeschikt waren voor groots opgezette militaire handelingen omdat de dichte wouden ondoordringbaar werden geacht voor zware voertuigen zoals tanks. De verdediging liet daarom te wensen over en de Amerikaanse troepen werden onder de voet gelopen; ze hielden moedig stand op een paar plaatsen, maar moesten uiteindelijk door de Britten worden ontzet. In de film is een Amerikaanse inlichtingenofficier (Henry Fonda himself) van alles op de hoogte, maar hij wordt door zijn superieuren niet geloofd. Hij laat zich echter niet uit het veld slaan, en zal uiteindelijk een ommekeer bewerkstelligen, met behulp van een handjevol GI's van een verloren gelopen peloton. Dat klinkt als een jongensboek, niet als de Tweede Wereldoorlog: een paar ferme jongens, stoere knapen die de oorlog winnen terwijl de legerleiding er op los blundert. En toch ... als je lekker onderuitzakt en je van geloofwaardigheid niks aantrekt, heb je aan The Battle of the Bulge een smakelijke brok oorlogsavontuur. Het is daarbij leuk om het aantal sterren te tellen dat je herkent, want bij de casting is niet op een stuiver meer of minder gekeken. Persoonlijk vond ik een sigarenknauwende Telly Savalas (als Kojak sabbelde hij op lolly's) een van de leukste vondsten. Charles Bronson als chagrijnige pelotonscommandant mag er trouwens ook zijn. Licht uit, verstand op nul, voeten op tafel, genieten maar.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |