Nadat het hoofdkwartier van Starfleet is aangevallen, wordt de Enterprise ingeschakeld om dader Harrison op te pakken. Deze heeft zich echter verscholen op Kronos, de thuisplaneet van de Klingons. Toch lukt het Kirk en zijn bemanning hem op te pakken. Harrison onthult dan zijn ware identiteit; hij blijkt Khan te zijn, de Khan die we allemaal nog kennen van de tweede Star Trek film, The Wrath of Khan. Afijn, deze megasterke gast heeft dus een heel ander plannetje en daarbij is de aarde het belangrijkste doelwit.

De reboot van de Star Trek franchise was een goede zet. Zoveel liet ik al blijken in mijn recensie van Star Trek uit 2009. Helaas ben ik over het vervolg een stuk minder te spreken. Positief is dat de volledige cast weer acte de presence geeft, waardoor er in ieder geval sprake is van continuïteit. Waar ik ook zeker kudo's voor wil geven zijn de special effects die er uitstekend uitzien. Toch zijn het niet de beste van 2013; die eer gaat naar Oblivion.

Minder enthousiast ben ik over het verhaal van deze film, dat nergens een echt hoogtepunt bereikt. Een dikke twee uur kabbelt het allemaal lekker voort, soms op aarde, een paar minuten met de Klingons en voor de rest in de ruimte. Er zit heel veel flauwe, meestal erg slechte humor in de film (met dank aan Simon Pegg), die de sfeer niet ten goede komt. Ook zijn er -zelfs voor een scifi film- wel enorm veel ongeloofwaardige acties, vooral in het laatste half uur.

Nee, op deze manier heb ik toch minder trek in deze reboot dan ik in 2009 verwachtte. Gegeven het feit dat regisseur J.J. Abrams de nieuwe Star Wars films op zich zal gaan nemen, ben ik benieuwd of hij opnieuw voor Star Trek komt opdraven. Zonder hem zie ik de toekomst nog minder rooskleurig in. Een teleurstelling.

Besproken versie