DaglichtOp het eerste oog loopt alles op rolletjes in het leven van Iris Boelens: ze verdient goed de kost als advocate en haar enige zorg is Aron, haar autistische zoontje. Op een dag vertelt iemand haar dat Aron sprekend lijkt op haar broer. Probleem: Iris heeft geen broer ... Of toch? Ze komt op het spoor van ene Ray, die op zijn negende uit huis werd geplaatst en later werd veroordeeld voor een moord. Als ze Ray opzoekt in de Tbs-kliniek, ontdekt ze dat hij net als Aron autistisch is. Verder gelooft ze dat Ray onschuldig is veroordeeld. Iris besluit de zaak te onderzoeken, maar daar is niet iedereen blij mee ... In vergelijking met andere recente Nederlandse thrillers, zoals Terug naar de Kust of De Verbouwing, doet Daglicht het aardig. Het verhaal hangt van de melodramatische wendingen aan elkaar, maar het is vrij spannend en het slot heeft een paar ware verrassingen in petto. Het bronmateriaal levert wel een paar problemen op; in het boek worden de gebeurtenissen afwisselend verteld door Iris en Ray; voor deze wisselingen van perspectief doet regisseur Van Rooijen een beroep op een aantal visuele trucs (zoals het samentrekken van het beeld als we de gebeurtenissen zien vanuit het standpunt van Ray), maar dat maakt een nogal gekunstelde indruk. Er zijn aardige bijrollen voor routiniers als Monique van de Ven en Derek de Lint, maar hun personages zijn tamelijk stereotiep en de meeste aandacht gaat uit naar Fedja van Huêt (die alle remmen losgooit als de autist Ray) en Angela Schijf - bekend uit Flikken Maastricht - die het gelukkig wat rustiger aan doet. Daglicht is een niet onaardige thriller, ik heb er met genoegen naar gekeken, maar ik raad mensen af om achteraf over het verhaal te gaan nadenken.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
    |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
