Grootste vraag na afloop van The Hobbit: The Desolation of Smaug: Hoe gaat Peter Jackson die laatste tien onverfilmde bladzijden van het boek uitsmeren over een twee-en-een-half uur durende film? Nou, dat heeft hij dus zeer slim opgelost. Deze film begint met draak Smaug die het dorpje Laketown in de as legt om vijf minuten later uit de lucht te worden geschoten. Zo, die tien bladzijden zijn verfilmd, en nu plak ik er een volledig nieuw, bijna zelf verzonnen verhaal achteraan, moet hij gedacht hebben.

 

Na de dood van Smaug zijn er diverse partijen die menen aanspraak te kunnen maken op de gigantische schatten die er in het oude koninkrijk Erebor liggen. De dwergen zijn er als eerste en barricaderen de boel. Een leger van elven en mensen dreigt echter aan te vallen. Pas als blijkt dat ook een leger van orken het op de berg heeft voorzien, kunnen de beschaafde rassen tot enige vorm van samenwerking komen. Orkenleider Azog heeft echter nog wat trucjes achter de hand; hij valt namelijk niet met één, maar met twee legers aan. 

 

Toegegeven, de reparatietruc die Jackson heeft toegepast werkt wonderwel. Het verhaal is ook niet helemaal verzonnen, maar bij elkaar geraapt uit de bijlagen bij Lord of the Rings. En de aansluiting met die films vormt ook een belangrijk onderdeel van deze laatste Hobbit-prent. Zo zien we hoe het komt dat Sauron zich heeft moeten terugtrekken en waarom hij slechts nog een oog is. De film eindigt zelfs met de openingsscène van de eerste Lord of the Rings. De cirkel is rond dus.

 

Dit derde deel is wat mij betreft vergelijkbaar met zijn voorganger. Verwacht niet al te veel diepgang, maar een aaneenschakeling van diverse actieshots. Het tempo ligt daarbij enorm hoog, zo erg dat het soms afbreuk doet aan de verhaalvertelling. Op geloofwaardigheid hoef je al helemaal niet te rekenen. Dat vond ik persoonlijk toch enige afbreuk doen. De special effects, die gemiddeld genomen van hoog niveau zijn, versterken soms dit gevoel van geloofwaardigheid. Naarmate de gevechten spectaculairder worden stijgt bovendien de absurditeit ervan.

 

Deze film zal de annalen van de geschiedenis niet ingaan als een grensverleggende fantasyfilm. Wel zal deze de liefhebbers van de reeks kunnen bekoren. En dat is natuurlijk ook een verdienste op zich. Je weet inmiddels welke kwaliteit je krijgt, maar verrast worden zal niet meer gebeuren. Persoonlijk vind ik het nu ook wel mooi geweest. Het hoofdstuk Tolkien mag voor minstens tien jaar afgesloten worden. Jackson mag daarbij lekker wat anders gaan doen en acteurs als Ian McKellen mogen eindelijk met pensioen. Maar ik heb wel genoten de afgelopen veertien jaar. Chapeau!

Links naar recensies van de diverse Tolkien-verfilmingen op Filmrecensies.net:

The Fellowship of the Ring (2001)
The Two Towers (2002)
The Return of the King (2003)
An Unexpected Journey (2012)
The Desolation of Smaug (2013)
The Battle of the Five Armies (2014)