Zomerhitte is een verfilming van het gelijknamige boekenweekgeschenk uit 2005 van Jan Wolkers. De film was het regiedebuut van Monique van de Ven die in 1973 zelf als actrice was doorgebroken in een andere Wolkersverfilming, Turks Fruit. 

 

De jonge fotograaf Bob Griffioen probeert op de Waddeneilanden zijn leven weer op te pakken. Drie jaar geleden kwam zijn vriendin om het leven toen hij in haar gezelschap foto’s maakte van een vuurgevecht in Afghanistan. Zij werd daarbij getroffen door een granaat die hun richting werd geworpen. Op het naaktstrand van Texel maakt hij kennis met een jonge vrouw, Kathleen, die in de zomermaanden op het eiland werkt om haar studie geschiedenis te bekostigen. Ze blijkt echter verkeerde vrienden te hebben, zo krijgt Griffioen te horen. Een vriend zegt hem dat hij Kathleen beter met rust kan laten, maar natuurlijk slaat hij die wijze raad in de wind ...

 

De hoofdrollen worden gespeeld door Waldemar Torenstra en Sophie Hilbrand, in het dagelijks eveneens een koppel. Hilbrand en Torenstra zijn leeftijdsgenoten, terwijl de fotograaf in de roman een stuk ouder is dan Kathleen. De fascinatie van ouder wordende mannen voor jonge vrouwen - ook nadat hun libido sterk is afgenomen - is een terugkerend thema in het oeuvre van Wolkers. Door de introductie van een bejaard personage, een man die niet meer in staat is tot een orgasme, is Zomerhitte helemaal een verhaal geworden over seksuele verlangens versus (de angst voor) impotentie. Dat aspect gaat door de keuze van Torenstra grotendeels verloren in de verfilming, die meer is gericht op het vertellen van een pakkend verhaal rond twee jonge mensen.  
 

Het script van Edwin de Vries (de partner van Monique van de Ven) wijkt op verschillende punten af van de literaire bron. Zowel de proloog in Afghanistan en het wat vreemde slot zijn door hem verzonnen. Van de Ven laveert handig om de zwakke punten in het scenario heen en vangt het vitalistische proza van Wolkers met krachtige in warme en felle kleuren van het landschap van Texel, een eiland waar Wolkers een speciale band mee had. Sofie Hilbrand is verrassend goed als de jonge seksbom die alle mannelijke aandacht naar zich toetrekt. Ze heeft een zeer opmerkelijke (en gewaagde) scène waarin ze zichzelf bevredigt. Het beste acteerwerk komt echter van Cees Geel, die met zichtbaar genoegen een onguur type neerzet.