Flaming StarDe hoofdrol in Flaming Star zou oorspronkelijk worden gespeeld door Marlon Brando, maar het scenario werd voor Elvis herscheven nadat Brando op het laatste moment had afgehaakt. Het is een intelligent en intens verhaal over raciale spanningen en vooroordelen en geldt tegenwoordig als Elvis’ beste film (naast Jailhouse Rock).
Elvis is Pacer Burton, een halfbloedzoon van een blanke vader en een rode moeder. Hij leeft met zijn ouders en zijn blanke halfbroer (uit een eerder huwelijk van de vader) tussen de twee werelden in: de familie onderhoudt goede betrekkingen met de stam der Kiowa's, maar lijkt ook goed geïntegreerd in de gemeenschap van blanke settlers. Maar doordat de blanke beschaving steeds verder oprukt, onstaan er spanningen die uitlopen op oorlogshandelingen: bij een nachtelijke raid van de Kiowa’s wordt een blank gezin bijna geheel uitgemoord. De Burtons worden niet langer door de andere ranchers vertrouwd en Pacer krijgt van de Kiowa’s te horen dat hij moet kiezen tussen zijn rode broeders en de blanke veroveraars.
Elvis wilde zich graag als acteur bewijzen en kreeg met Flaming Star de kans van zijn leven. De film werd geregisseerd door Don Siegel, één van Hollywoods beste regisseurs, en hij werd omringd door ervaren acteurs als Barbara Eden, John McIntire, Steve Forrest en Dolores Del Rio. Elvis verveelde zich vaak op de set van de musicals waarvoor Hollywood hem liet opdraven, en organiseerde daarom vaak wilde feestjes en braspartijen, maar op de set van Flaming star gedroeg hij zich gedisciplineerd. Hij was rond die tijd ook in uitstekende conditie en voerde veel stunts zelf uit (tot grote schrik van zijn manager, Kolonel Parker).
Flaming Star geldt tegenwoordig ook als één van de beste westerns met indianen. Het scenario is niet zonder tekortkomingen (met name de dialogen zijn soms nogal bombastisch) maar de Indianen worden getekend als trotse mensen die terecht bezwaar aantekenden tegen de handelswijze van de blanken; tegelijkertijd worden ze niet verheerlijkt of (zoals in veel andere films) afgeschilderd als naïeve dromers. Aan beide zijden, blank en rood, geldt het devies: wie niet met ons is, is tegen ons. Waar hebben we dat vaker gehoord?
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |