The Paradine CaseDe buitenlandse Maddalena wordt in Londen opgepakt voor het vergiftigen van haar oudere, blinde, vermogende echtgenoot. Topadvocaat Anthony Keane wordt op de zaak gezet om haar vrij te pleiten. Hij wordt echter verliefde op de aantrekkelijke vrouw en weet daar slecht mee om te gaan. Het zet bovendien de nodige druk op zijn eigen huwelijk. Maddalena blijkt echter niet de gehele waarheid te vertellen. Als Keane erachter komt dat zij verliefd blijkt te zijn op de knecht van haar voormalig echtgenoot, zet dit de gehele rechtzaak in een ander perspectief.
Deze Hitchcock komt uit de periode, vlak na de Tweede Wereldoorlog, dat de beste man het werk niet voor het uitzoeken had. Het was bovendien de laatste uit zijn contract met scenarist Selznick. De geruchten gaan dat Hitchcock een beetje genoeg had van deze samenwerking en dat The Paradine Case daarom een soort 'moetje' was. Dat is op diverse punten aan de film af te zien. Hoewel er dus sprake is van een professionele scenarioschrijver, ligt daar mijns inziens wel het grootste probleem van deze prent. De verhoudingen in het verhaal zijn namelijk erg zoek. Een enorm lange introductie (bijna een uur) en een te lang durende rechtzaak. Tussendoor slechts een klein beetje ruimte voor plotontwikkeling. Verhaaltechnisch gebeurt er ook erg weinig. Daarnaast wordt er weinig spanning opgebouwd, doordat aan het begin van de film volstrekt onduidelijk is waarom de advocaat aan het werk wordt gezet. Buiten een mooi koppie is Maddalena een anoniem karakter. Kort gezegd, inknippen van deze film met een uur (dat zou een halvering van de speelduur zijn) zou een goed idee zijn geweest. Op gebied van acteerprestaties is er weinig aan te merken. De onbekende Italiaanse Alida Valli steelt de show, hoewel het zoals gezegd dus jammer is dat ze geen beter verhaal kreeg toebedeeld. Ten slotte nog wat over het editing werk. Ook daar had namelijk wel wat meer aandacht aan besteed mogen worden. Mijn kopie van The Paradine Case viel op diverse momenten weg met kort schokkend beeld. Ook het plotsklaps wegdraaien van scènes naar zwarte schermen vind ik een zwaktebod van de editor, net als het toevoegen van overbodige klokken als intermezzo.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |