Wolf Creek werd gemaakt met een budget van niet meer dan $ 1 miljoen. De film bracht een klein fortuin op en was één van de grote gangmakers van de New Wave van Aussie Horror, een reeks kleinerere horrorfilms gesitueerd in de Outback, het immense binnenland van Australië. In Wolfcreek worden drie backpackers belaagd, gemarteld en achtervolgd (nadat twee van hen zijn ontnapt) door een seriemoordenaar.

 

Twee Britse teenagers brengen de vakantie door down under. Samen met een Australische bink die ze hebben opgepikt in Sydney besluiten ze een trektocht door het binnenland te maken. Eén van de plaatsen die ze willen bezoeken is Wolfcreek National Park, een enorme krater die is gevormd door een inslaande meteoriet. Ter plekke valt hun auto in panne. Het drietal wordt uit de nood geholpen door een plaatselijke bewoner, een zogenaamde bushman à la Crocodile Dundee. Deze bushman is echter niet zo vriendelijk als hij zich voordoet ...

 

Wolf Creek is een slow starter. De eerste 45 minuten worden gebruikt om de personages voor te stellen en ons ongeduldig te maken, maar als de horror eenmaal losbarst, verandert de film in een dolle rit door de wereld van de martelporno. Er zijn films in dit genre (bijvoorbeeld Hostel) die grafischer zijn, maar weinige zijn zo gemeen en onbarmhartig als Wolf Creek. De film balanceert op de rand van de goede (of zo u wilt slechte) smaak. Maar John Jarrett is fenomenaal als de moordenaar; zijn duivelse lachje jaagt je de rillingen over de rug. Jarrett las voorafgaand aan de opnames zoveel mogelijk over de Australische seriemoordenaar Ivan Milat om zo overtuigend mogelijk over te komen. 

 

Als pure horrorprent is Wolf Creek zeer effectief, maar ik had problemen met de mededeling - voorafgaand aan de film - dat het script zou zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen. Horrorfilms hoeven niet geloofwaardig te zijn, maar wie een dergelijke claim maakt, moet deze natuurlijk waar maken. De moordenaar in de film pikt zijn slachtoffers op in de buurt van een bekende toeristische attractie en één scène suggereert dat hij daar al jaren mee bezig is. Als steeds mensen verdwijnen in de omgeving van een attractie, is zelfs het domste politiekorps slim genoeg om de juiste conclusie te trekken. Een dergelijke moordenaar zou binnen de kortste keren worden gepakt. Regisseur McLean gaf later toe dat hij zich - in tegenstelling tot hoofdrolspeler Jarrett - nauwelijks in seriemoordenaars had verdiept.