Wilde Harten was in 1989 de debuutfilm van zowel Jindra Markus (regie en scenario) als beide hoofdrolspelers, Alexandra Van Marken en Han Oldigs. De film werd weggelachen, niet alleen omwille van de inhoud, maar ook vanwege de onnozele wervingstekst waarmee het publiek naar de bioscoop werd gelokt; op tv was regelmatig een clip te zien waarin Alexandra Van Marken de tekst zingend ten gehore bracht:

 

 

Van Marken speelt Alison, een succesvolle zangeres die bezig is met de voorbereiding van een nieuwe show. Ze is echter hoteldebotel van haar nieuwe vriendje Quinten (Oldigs), een charmante oplichter en flierefluiter, en van het schrijven van nieuw songmateriaal komt niets terecht. Alison gaat steeds verder mee in de wilde avonturen van haar vriendje, maar ontdekt dan dat hij de broer is van haar manager. Zijn die twee bezig om haar een loer te draaien? En wie is Primo, de rare snuiter voor wie Quinten klusjes uitvoert? 

 

Die ontdekking is de eerste in een reeks wilde plotwendingen. Als scenarist heeft Markus zoveel dubbele bodems verzonnen dat je op den duur amper nog begrijpt waar het over gaat. Met name het laatste halfuur is een ratjetoe van dolle capriolen, waardoor het dramatisch bedoelde slot compleet in het water valt. Zo raakt Quinten door een mislukte operatie zo opgeblazen dat hij op slag verandert van een Casanova in een Billie Turf. Dat stelt de relatie natuurlijk serieus op de proef. Je moet het allemaal maar verzinnen.