Ken Dakota komt erachter dat zijn broer op lafhartige wijze is vermoord. Van de slappe sheriff hoeft hij het niet te hebben. Die ramt hij dan maar inelkaar, alvorens -met een lijkenkistmaker als ongrappige sidekick- op wraakpad te gaan. Al snel komt hij uit bij de gewetenloze killer Gary Stevens. Deze is overigens slechts een pionnetje van de machtige Chris Malone, een dandy die vanuit Mexico zijn imperiumpje bestiert...

Het kan ermee door, deze spaghetti western van Ferdinando Baldi, maar dan is dan ook alles mee gezegd. De hoofdrolspeler spreekt niet aan, de plot is onboeiend (en afgezaagd) en de settings zijn me veel te groen voor een western.

Dit is niet de slechtste Italo-cowboyfilm die je zult tegenkomen, daar niet van. Het betreft een goedkope film, maar Baldi was geen prutser zoals Crea of Lattanzi. Bovendien heeft de regisseur beschikking over een paar slechteriken die wel tot de verbeelding spreken. George Eastman is in goede doen, maar het is toch vooral Horst Frank die iedereen, met gemak, van het scherm acteert. De leuke dames, Nivoletta Machiavelli en Ivy Holzer, fungeren vooral als behang; je kunt het slechter treffen met de decoratie.

Zo nu en dan een aardig ideetje, zoals de peplum geinspireerde slavenduels die worden uitgevochten ter vermaak van de booswicht, zorgen ervoor dat er nog een krappe voldoende wordt uitgesleept. Dit gegeven wordt overigens breed uitgemeten voor de bijbehorende posters, maar had er verhaaltechnisch net zo goed uitgelaten gekund.