Remember is de jongste film van de Canadese regisseur Atom Egoyan die vooral in cinefiele kringen een goede naam heeft. Veel van zijn beste films, zoals Exotica en The Sweet Herafter gaan over verdrongen herinneringen en de onbetrouwbaarheid van het geheugen. Remember sluit aan bij deze thematiek, maar is gericht op een breder publiek: het is een thriller, zij het geen gewone. De hoofdpersoon is namelijk een bejaarde man, één van de laatste overlevenden van Auschwitz, die op zoek gaat naar een kampbeul die zijn gerechte straf heeft ontlopen.
Die hoofdpersoon heet Zev en wordt gespeeld door de 86-jarige Christopher Plummer. Na de dood van zijn vrouw wordt Zev naar een verzorgingstehuis gebracht. Daar maakt hij kennis met Max (gespeeld door de 87-jarige Martin Landau), die net als hij in Auschwitz heeft gezeten. Max is half verlamd, maar zijn geheugen werkt nog optimaal: hij heeft ontdekt dat een kampbewaker genaamd Otto Wallisch aan het eind van de oorlog aan vervolging is ontsnapt door zich uit te geven voor een Jood genaamd Rudy Kurlander. Max heeft vier Kurlanders gelocaliseerd, maar weet niet wie van deze vier Wallisch is. Hij vraagt Zev om de moordenaar op te sporen: in verband met de dementie van Zev, heeft Max het hele plan zorgvuldig uitgewerkt op papier: Zev hoeft enkel de instructies te volgen ...
Remember heeft nogal uiteenlopende reacties uitgelokt: er was lof voor het spel van Plummer, maar kritiek op het script, dat lijkt op dat van Memento (2001), een cultfilm van Christopher Nolan over een man met amnesie: net als de hoofdpersoon uit die film, moet Zev voortdurend aantekeningen raadplegen om te weten waar hij is en wat er van hem wordt verlangd. Door deze opzet wordt de spanning tot aan het eind vastgehouden, maar krijgt de onderliggende problematiek niet genoeg aandacht. Het hoge tempo laat weinig ruimte voor bespiegelingen en door de diverse plotwendingen komt ook de geloofwaardigheid in het gedrang, met name aan het slot. De laatste onthulling werkt eerder als een anticlimax.
