Een jonge Amerikaanse vrouw, Greta, heeft een ongelukkige relatie plus een miskraam achter de rug. Ze probeert het verleden te vergeten door te verhuizen naar Engeland en aldaar een baantje te gaan zoeken als nanny. Ze wordt aangenomen door een familie die zich uit de bewoonde wereld heeft teruggetrokken. Bij aankomst in het afgelegen landhuis wachten haar twee grote verrassingen: de ouders hebben de leeftijd van grootouders, en het kind is ...

 

 

... een pop. Een pop genaamd Brahms. 

 

Een vriendelijke loopjongen, ook in dienst van de familie, vertelt haar dat de pop fungeert als stand-in voor het 8-jarige zoontje van het gezin, dat 20 jaar geleden om het leven kwam in een uitslaande brand. De pop is de manier van zijn ouders om het grote verlies te verwerken. Omdat ze zelf een kind heeft verloren, heeft Greta begrip voor de situatie, maar al snel beginnen er rare dingen te gebeuren als zij alleen in huis is met de pop ... 

 

The Boy werd geboren uit de samenwerking tussen twee kleine filmstudios, de ene Amerikaans, de andere Chinees. Het budget was gering en de film moet het daarom meer hebben van suggestie dan van (dure) effecten. Regisseur Brent Bell werd aangetrokken omdat hij met een productie als The Devil Inside had bewezen goed overweg te kunnen met kleine budgets. De film begint als een spookverhaal over een betoverde pop, maar telt een aantal dolle wendingen en lijkt uiteindelijk - geloof het of niet - op een horrorversie van Jane Eyre, de befaamde roman van Charlotte Brontë. Een aantal scènes is overigens afgekeken van Carpenters Halloween (1978).