Noot: In oktober 2016 ontving Thekla Reuten in New York een onderscheiding voor haar rol in deze film op het filmfestival van Woodstock dat de niet-Engelstalige film onder de aandacht van het Amerikaanse publiek tracht te brengen.

 

 

Schone Handen is een verfilming van de gelijknamige roman van René Appel. Thekla Reuten is Sylvia, de echtgenote van Eddie, een kleine crimineel. Ze heeft altijd de ogen gesloten voor de louche zaakjes van haar man en de kinderen wijs gemaakt dat vader zijn centen op eerlijke manier verdient. Als Gijs, een vriend en partner van Eddie (en tevens de echtgenoot van Sylvia’s beste vriendin), onder verdachte omstandigheden om het leven komt, stort de schijnwereld van Sylvia in ... ze begrijpt dat Eddie zijn eigen vriend uit de weg heeft geruimd en dat bij hem alle stoppen zijn doorgeslagen. Sylvia besluit hem daarom te verlaten ... maar Eddie wil haar niet laten gaan ...

 

Het verhaal van de vrouw die op de vlucht slaat voor een gewelddadige en criminele man is al vaker verteld. Het scenario, mede geschreven door de Vlaming Carl Joos (die prima werk leverde voor thrillers als De Zaak Alzheimer en Dossier K.) is teleurstellend. Regisseur Tjebbo Penning strooit met actiescènes om de aandacht van het nogal voorspelbare verhaal af te leiden. Er zijn vechtpartijen, achtervolgingen, narrow escapes, noem maar op. Het verhaal speelt zich ook nog af tijdens een hittegolf, en niet alleen de acteurs, maar de hele film lijkt te druipen van het zweet. 

 

Schone Handen werd in eigen land maar matig ontvangen, veel critici vonden het allemaal te veel weghebben van Sopranos in de Polder. Er was echter wèl waardering voor het acteerwerk. Naast Thekla Reuten voldoet ook Jeroen van Koningsbrugge heel aardig als de op hol geslagen crimineel. De pas 14-jarige Bente Fokkens is een revelatie als dochter Daphne. Je moet wel tegen rare accentjes kunnen: de acteurs hebben opdracht gekregen om hun teksten in Amsterdams dialect in te spreken: iemand als Reuten - geboren in Bussem - gaat dat nog redelijk af, maar de Brabantse tongval van Koningsbrugge maakt in deze context een wel erg vreemde indruk.