Nerds en boezemvrienden Lewis en Gilbert gaan studeren aan de universiteit. Vrijwel alle eerstejaars vinden een toffe kamer, maar het tweetal moet samen met een groep andere outcasts bivakkeren in een sporthal. Ondertussen wordt het gezelschap lastig gevallen door de leden van een populair dispuut. De nerds besluiten daarop hun eigen dispuut op te richten en hiervoor een dispuutshuis te kopen. Ze nemen het vanuit hier op tegen de heren en dames van het rivaliserende huis. 

Samen met reeksen als Police Academy en Porky's behoort Revenge of the Nerds tot een van de exponenten van de slechte jaren tachtig komedie. Het waren het type komedies dat ik tot in den treure heb gezien, omdat ze om een of andere reden altijd gehuurd werden voor kinderfeestjes De humor is plat, flauw, vaak niet bijster sterk, bij tijden seksistisch en politiek incorrect, maar bovenal enorm jaren tachtig. Het is niet het niveau van de reeksen Hot Shots of Naked Gun - hoewel ook die door velen verguisd worden - maar toch is er wat mij betreft weinig met Revenge of the Nerds aan de hand. 

Ik kan hier hele epistelen neerzetten over de diepere boodschap van prenten als deze, maar dat ga ik niet doen. De vermeende vrouwonvriendelijke scène waarin een nerd verkleed als Darth Vader een vrouw een goede beurt geeft terwijl ze denkt dat het haar vriendje betreft, mag echter niet onvermeld blijven. Ik moest er vooral om lachen en kwam er pas na wat research achter dat er mensen zijn die hier problemen mee hebben. Ach ja, die mensen moeten films als deze überhaupt links laten liggen. 

Revenge of the Nerds heeft nog een drietal vervolgen gekregen: Nerds in Paradise (1987), The Next Generation (1992) en Nerds in Love (1994). Hoewel hoofdrolspeler Robert Carradine in alle delen opnieuw opduikt, is alleen het tweede deel nog enigszins de moeite van het kijken waard.