Dit is één van de meest succesvolle horrorfilms van de laatste jaren. Het budget bedroeg $17 miljoen en de film bracht alleen al in de VS meer dan $300 miljoen op. Ook de kritieken waren lovend.
Het uitgangspunt is fascinerend: gepantserde, reptielachtige wezens hebben de aarde overgenomen en bijna de gehele mensheid uitgemoord. Ze zijn stekeblind maar hebben een scherp gehoor en vallen alles aan wat ook maar het minste geluid maakt. De familie Abbott heeft de slachting overleefd, wellicht omdat zij een doofstomme dochter hebben en daarom gewend zijn om via gebarentaal te communiceren. In een desolaat landschap, waarin om elke hoek dodelijk gevaar schuilt, tracht de familie te overleven, terwijl vader Abbott in zijn kelder zoekt naar een middel om de verslindende wezens te verslaan ...
Het is eenvoudig om te zien waarom de film aansloeg: het verhaal is pakkend, de personages prachtig getekend en de horror is niet àl te grafisch, zodat ook kijkers die normaal gezien horrorfilms negeren kunnen gaan kijken. Regisseur Krasinski besloot om zelf de rol van vader Abbott voor zijn rekening te nemen en dat was wellicht geen al te beste beslissing. Krasinski is bekend van de Amerikaanse versie (die ik nooit heb gezien) van de komische serie The Office, en wellicht is hij een bekwaam komisch acteur, maar in deze rol lijkt hij niet op zijn plaats. Veel wordt echter goed gemaakt door geweldige acteerprestaties van Emily Blunt (als de moeder) en vooral Millicent Simmonds (als de dove dochter). Simmonds is in het dagelijkse leven overigens eveneens doof.
In vergelijking met de vele goedkope slashers die sinds geruime tijd het horrorgenre domineren, is A Quiet Place een verademing, maar horrorfilms duren best niet al te lang. Hoe langer ze duren, hoe moeilijker het namelijk wordt om de zg. suspension of disbelief vol te houden. Zelfs met een lengte van iets minder dan 90 minuten is A Quiet Place aan de lange kant.