Na het zien van de martelingen die Sean moet doorstaan zou je misschien verwachten wel enige sympathie voor hem te krijgen, maar dit gebeurt niet. Sean is immers zelf ook een grote klootzak. Voor een schamele 13.000 dollar legt hij Gatley om en dit doet hij niet op de meest conventionele manier. Zelfs na een koelkast over zijn half-dode lichaam te hebben gegooid is nog niet helemaal duidelijk of Gatley dood is of niet. Sean verdient het aldus wel enigszins om gemarteld te worden. Aan de andere kant zijn de dingen die hij moet doorstaan ook niet de gezelligste. Erg geinig is het, wanneer hij helemaal verrot is geslagen met golfclubs en hij eindelijk weer voet kan zetten in de vrije wereld, hoe Sean rondloopt door de stad;naakt, zijn kop vol met bloed en blaren en niemand die hem helpt. De gruwelijkheid van de film viel me aan de andere kant ook wel weer mee. Na het lezen van de hoes (Warning! Contains shocking material!) en de recensie van Yahhrrrrm had ik misschien iets meer bloed en gore verwacht. Uiteraard schuwt King of the Ants dit niet, maar het wordt niet in overdoses gebracht. Misschien niet helemaal de (te hoge) verwachtingen waargemaakt, maar desalniettemin een zeer vermakelijk filmpje.
Sean Crawley is een jonge gast zonder doel in zijn leven. Via zijn baantje als huisschilder komt hij in contact met de Duke, die hem voorstelt aan de aannemer Ray Mathews. Sean verdient een extra zakcentje als hij voor hem gemeenteraadslid Eric Gatley gaat schaduwen. Gatley blijkt bouwfraude aan de kaak stellen, iets dat tegen het zere been van Mathews is. Hij haalt Sean over Gatley om te brengen. Aangezien Sean geen professional is, gaat Mathews er van uit dat het Sean niet lukt en Gatley hierdoor slechts geïntimideerd wordt. Het lukt Sean daarentegen (op onbehouwen wijze) echter wel. Sean wil nu zijn knaken zien, maar klopt tevergeefs aan bij Mathews. Hij heeft een voor Mathews compromitterend dossier in zijn bezit, dat hij als pressiemiddel tegen hem gebruikt. Hierop wordt Sean ontvoerd en dagenlang systematisch mishandeld door Mathews´ werknemers. Zo krijgt hij voortdurend mathemathische klappen met golfclubs op zijn hoofd te verwerken, hetgeen hem gruwelijke hallucinaties oplevert. Hoewel Sean er geestelijk niet echt gezonder op wordt, geeft hij de locatie van het dossier niet prijs. Deze ligt bij een vriend van hem, die hem later komt redden uit zijn benarde situatie. Helemaal naar de kloten, maar met dossier gaat hij naar het daklozencentrum, waarvan hij weet dat Gatley´s vrouw Susan er werkzaam is. De altruïstische Susan laat Sean bij haar thuis wonen. Er lijkt een romance op te bloeien, totdat Susan achter de ware identiteit van Sean komt. Voor zover er nog niets geknapt was bij Sean, gebeurt dit nu definitief. Sean gaat wraak nemen op Mathews´ bende, de gasten die zijn geluk verstoorden...
Ik kan me goed voorstellen dat er een hoop mensen zijn die onpasselijk worden van deze film. Zoals ik het hier uiteengezet heb, lijkt het een standaard wraakfilm, maar dit is dus absoluut niet zo. Het brute geweld wordt geloofwaardig gebracht en de verkrachting van Sean´s psyche zal moeilijk te verstouwen zijn voor mensen met een teer zieltje. Dit zijn voor mij daarentegen de hoofdredenen om King of the Ants een dikke voldoende te geven.
Sean Crawley is in essentie eigenlijk een heel doodgewone gozer. King of the Ants laat zien hoe je door het maken van een aantal opmerkelijke (foute klinkt zo moralistish) beslissingen kan veranderen van een opportunistische hedonist in een ijskoude bloed en verderf zaaiende gek (?). Mooi is het moment , wanneer John Goodman look-a-like Duke met een beet in de nek wordt omgebracht. Later wil Sean alle sporen van zijn moorden uitwissen en hij besluit Duke uit de vriezer te halen, zijn kop af te hakken (zodat niet meer te achterhalen is van wie de beet afkomstig is) en samen met ander bewijsmateriaal ritueel te verbranden.
Stuart Gordon zet een rauwe film neer, nog eens versterkt door het rauw aandoende camerawerk. Het gestuntel van Sean wordt goed in beeld, hetgeen regelmatig een lach op mijn gezicht wist te toveren. Nergens wordt deze film saai en de regisseur heeft dan ook puik werk geleverd. Het acteerwerk is niet om over naar huis te schrijven, maar daar kan je in dit soort films ook niet al te veel van verwachten. Het is zeker wel een van de redenen geen dikke voldoende uit te delen.