De integratie tussen Nederlanders en Marokkanen verloopt niet helemaal volgens wens. Althans, dat is wat de media en de overheid ons willen doen geloven. De Nederlandse komedie Shouf Shouf Habibi! springt hier handig op in door de cliché's over beide groeperingen een goed op de hak te nemen. Het verhaal gaat over een Marrokaans gezin dat moeite heeft om te gaan met de Nederlandse samenleving. Zo leeft de vader nog steeds in veronderstelling dat hij in Marokko is en gelooft ook een van de zoons hierin. De oudste zoon en de dochter hebben zich juist goed aangepast aan Nederland en zijn nauwelijks Marokkaan meer. Deze clash tussen culturen zorgt voor allerlei humoristische situaties.
Na alle positieve verhalen over deze film vond ik het eindresultaat lichtelijk tegenvallen. Er had namelijk veel meer met het thema gedaan kunnen worden. De grappen zijn dan ook niet frequent genoeg en de drama-achtige subplotjes voegen ook niet heel veel toe. Toch valt er genoeg te genieten om van een geslaagde film te kunnen spreken. Sowieso is dit een van de betere Nederlandse komedies van de laatste jaren.
Shouf Shouf Habibi is een luchtige comedy over een vrij zwaar onderwerp in Nederland: allochtonen en integratie. Het grappige aan de film is dat beide partijen, dat wil zeggen de Nederlandse samenleving en de allochtonen (Marrokanen in dit geval), lekker in de maling worden genomen. Door de manier waarop het gebracht wordt, zien we dat we allemaal menselijk zijn ongeacht ons geloof of afkomst. Een mooie boodschap die gebracht wordt zonder een wijzende vinger en waarschijnlijk alleen gemaakt om wat onderling begrip te kweken.
De hoofdpersoon is een criminele Marrokaanse jongen die het rechte pad op wilt gaan maar daarbij tegengewerkt wordt door discriminatie, maar ook door zijn lakse en temperamentvolle gedrag. Zijn foute verleden duikt ook af en toe op, waardoor hij af en toe onder werktijd moet vluchten. Zijn zus is de tradities en gebruiken van de Islam beu en vlucht het huis uit als zij gedwongen wordt om hoofddoek te dragen en uitgehuwelijkt dreigt te worden. Zijn jongere broer is eigenlijk de verstandigste van de drie: wellicht een teken dat de nieuwe generatie op de pootjes terecht zal komen. Zijn ouders zijn ingesneeuwd en voor geen meter geïntegreerd. Het gezin belandt in een reeks bizarre en grappige situaties. De film als geheel is zeer vermakelijk, ook al zal je misschien niet op de vloer liggen van het lachen. Er wordt voor een keertje aardig geacteerd in een Nederlandse film!
