Brian O`Conner, voormalig politie-agent, maar inmiddels in het bezit van een uitgebreid strafblad, wordt opgeroepen om mee te doen aan een straatrace. Hij wint een vette pot met geld, maar wanneer de politie met grote macht aankomt wordt O`Conner opgepakt. Hij krijgt een voorstel; in ruil voor een baantje voor de cops halen zij zijn strafblad door de papiervernietiger. O`Conner gaat accoord en gaat samen met zijn maatje Roman infiltreren bij crimineel Verone. Voordat ze een opdracht mogen doen voor Verone moeten ze echter eerst een straatrace houden, die ze uiteraard winnen. De opdracht die ze nu krijgen houdt in dat ze een zooi geld ergens moeten afleveren. Maar niet voordat beide mannen aan nog een straatrace meedoen, om een nieuwe auto te verdienen. En dan begint de echte missie, die feitelijk een grote straatrace is. De politie komt nog even om de hoek kijken, maar O`Conner en Roman hebben wel erg snelle auto`s en zijn iedereen te slim af.
Gezien de gruwelijkheid van 2 Fast 2 Furious weet ik in ieder geval zeker dat ik voorloper The Fast and the Furious nooit hoef te zien. Niet dat ik deze film wel wilde zien, maar aangezien de enige films die bij mijn ouders lagen deze en Love Actually waren, heb ik maar hier voor gekozen. Ik kan me bovendien nauwelijks voorstellen dat iemand die meent serieus van films te houden kan stellen dat dit een goede film is. De enigen die waarschijnlijk wel van 2 Fast 2 Furious houden zijn mensen die een bovenmaatse interesse voor auto`s en cliché-films hebben. Boeren, leden van de Opel-club, kermispubliek en dergelijken zullen vast wel helemaal geil worden wanneer we het gaspedaal van een of andere racewagen helemaal ingedrukt zien worden. Put the pedal to the metal noemen ze dat. Wat mij betreft mogen ze het pedaal van de prullenbak helemaal indrukken om 2 Fast 2 Furious hier zo snel mogelijk in te dumpen.
