Richard Hannay denkt een gezellig avondje uit in een theater in Londen te hebben. Helaas wordt de voorstelling verstoord door kogelschoten. Tijdens de verwarring die vervolgens ontstaat ontmoet hij Annabelle Smith die vraagt of ze met Hannay mee naar huis mag. Hier verteld ze dat ze een spionne is die grote militair sabotage op het spoor is. Net voordat ze een mes in haar rug krijgt vertelt ze Hannay de woorden 39 steps en een plaatsje in Schotland. Aangezien Hannay toch weinig te doen heeft en de politie hem verdenkt van moord gaat hij met de trein richting Schotland. De politie zit hem echter al snel weer op de hielen, waardoor hij continu voor ze `on the run moet` zijn. Via wat omwegen komt hij bij de contactpersoon in Schotland, maar deze man blijkt zelf de grootmeester achter de militaire plannen te zijn. Hannay moet op de vlucht slaan en neemt hierbij Pamela mee die hij eerder ontmoette in de trein. Zij mag Hannay echter helemaal niet, terwijl de twee zich wel voor moeten doen als stelletje. Het zal hun beide nog veel moeite kosten achter de plannen van 39 steps te komen.
Typische Hitchcock thriller, volledig in het zwart-wit. Deze film uit 1935 is een van de eerste internationale successen van de geniale regisseur. Hoewel alles er natuurlijk zeer gedateerd uit ziet is de film erg sfeervol. Vooral de Schotse landschappen in zwart-wit zien er zeer apart uit. Op zijn tocht door Schotland maakt Hannay zeer veel omwegen wat voor veel spannende en vaak ook komische situaties zorgt. Zoals vaker bij Hitchcock zal het tot het einde duren voordat je weet hoe de film in elkaar zit en op een of andere manier word je altijd verrast. Ik begin steeds meer te denken dat Hitchcock toch echt de beste regisseur ooit is.
Het verhaal kan je bij Boobema lezen! De film verdient om het feit dat ie uit de prehistorie komt, natuurlijk wel een pluspuntje (voornamelijk op originaliteit, want als je het verhaal nu terugleest doet het vrij standaard aan). Maar uiteindelijk vond ik hem niet het geniale hebben wat Hitchcocks meesterwerken wel hebben. Het komt uiteindelijk neer op een misdaadverhaaltje, waar wat avontuurtjes aan gehangen worden. Voor de tijd was dit al spannend genoeg denk ik, maar daardoor voelt het heden ten dage wat gedateerd aan. De sporadische humor lucht het af en toe wat op en de film in zijn algeheelheid boeit meestal wel. Maar die finesse ontbreekt over het algemeen helaas wel.
