Je moet wat als je afhankelijk bent van het televisie-aanbod wat betreft films en de aanvullende eis stelt de film nog niet gezien te hebben. Zo kan het gebeuren dat je de behoorlijk slechte film K-911 helemaal uitzit. In dit tweede deel van de baggertrilogie K9 vinden we wederom smeris Dooley en zijn herdershond Jerry-Lee terug. Ze teren nog puur op hun routine, want de jaartjes zijn voor hen behoorlijk gaan tellen. Dooley wordt geterroriseerd door een misdaadschrijver van wie hij ooit een verhaal heeft afgezeken. In zijn speurtocht naar deze gast worden Dooley en zijn viervoeter bijgestaan door een veel fittere vrouwelijke cop en dito hond. De hoofdpersonen zijn hierdoor uiteraard op hun pik getrapt en de samenwerking verloopt niet al te voorspoedig, maar zoals het een voorspelbare film als deze betaamt komen ze nader tot elkander en lossen ze gezamenlijk de zaak op. De voorspelbaarheid is op zich niet zo erg als die gecompenseerd zou worden met goede grappen. Die zijn in deze film zeer weinig te vinden. Tevens is het acteerwerk bagger, maar wat wil je ook met zo´n slecht script. Alleen kijken als je echt niks beters te doen hebt.
