Deze film is zowel een drama als een thriller. Maar geen van de twee doet hij bijster goed. Schrikmomenten zijn er simpelweg niet. En als de hoofdrolspeler door heeft dat de geesten goed van aard zijn, is de spanning er helemaal af. Dit gegeven kan ik noemen zonder de film voor je te bederven, want hierom moet je het simpelweg niet kijken. Drama heeft namelijk de overhand in Living with the dead .
De film gaat over een man die al sinds zijn vroegste jaren belaagd wordt door geesten. Zijn omgeving denkt dat hij gestoord is. Hierdoor is hij best wel contactgestoord op latere leeftijd. Deze geesten maken een puinhoop van zijn leven omdat ze op klaarlichte dag verschijnen en hem met vage raadsels opzadelt. Maar hij krijgt langzaam door dat hij ook wat kan leren van deze spokerds: Hij kan begane misdaden ermee oplossen! Vervolgens verandert de film in een half-goede misdaadfilm waarin de moordenaar van kinderen moet worden opgespoord.
Living with the dead is niet goed maar ook niet echt slecht. Het acteerwerk is nog wel aardig en de voornamelijk nerderige karakters die worden neergezet gaan opzich wel aardig spreken. Het is een film die ondanks zijn cliché-onderwerp, toch wel afwijkt van andere thrillers over dode geesten in de zin van dat het niet eng is. Dit zorgt er natuurlijk wel voor dat echte thriller-fans teleurgesteld zullen worden.
