Garden StateHet eerste wat er in me opkwam toen ik Garden State keek is het op dit moment door mezelf verzonnen genre Americana. Wat ik hiermee bedoel is dat de film heel erg Amerikaans is in zijn manier van doen. Niet op een Hollywood manier, maar enigszins arthouse-achtig. Je ziet het leven in een kleine Amerikaanse gemeenschap, waarin alles op zijn Amerikaans gaat. Niet de gruwels die je je voorstelt, maar het kleine leven bij mensen thuis, het uitgaan, vriendschappen en relaties. Waarschijnlijk snap je als lezer absoluut niet wat ik hier bedoel, maar films als Donnie Darko en American Beauty kennen dit gegeven ook enigszins. In ieder geval heeft dat Americana er wat mij betreft voor gezorgd dat Garden State een hele knappe film is geworden. Dit komt ook door de subtiele ironische humor en het goede acteerwerk van Zach Braff en de speelse Natalie Portman. Meer nog dan alleen een romantische film handelt Garden State over de terugkeer naar je geboortedorp en de vrienden die je daar achter hebt gelaten. Terug naar je roots dus. Dat dit niet altijd even makkelijk is blijkt uit de relatie tussen Zach en zijn vader en zijn vrienden. Hij is een soort vreemdeling in de plek waar hij jaren heeft gewoond. Het feit dat de relatie tussen Zach en Sam zichzelf niet op de vreselijke standaardmanier ontwikkelt is een groot pluspunt te noemen. Tijdens de hele film leef je met de twee hoofdpersonen mee en hoop je dat ze bij elkaar komen. Tegen alle verwachtingen in is Garden State voor mij de verrassing van de afgelopen tijd en kan ik deze film aan iedereen alleen maar van harte aanbevelen.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
     |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Garden StateAndrew Lageman (Zach Braff) is een nogal gesloten en onzekere jongeman die ondanks zijn depressieve karakter meegespeeld heeft in een film. Zijn moeder is overleden, dus nu moet hij na negen jaar afwezigheid terug naar zijn geboortedorpje. Zijn vader heeft hij al die tijd ook niet gezien. Andrew vindt het moeilijk om met zijn vader om te gaan en gaat met oude klasgenoten op stap om hem te ontwijken. Iedereen herkent hem half en spreekt hem aan met iets in de trand van `hey, weren`t you that guy that played in...`. Maar Andrew is erg depressief en onzeker en wil de aandacht helemaal niet. Zelfs drugs laten hem niet loskomen. Als hij een bezoekje aan de dokter brengt, ontmoet hij een erg praatziek meisje. Ook al zijn hun karakters elkaars tegenpolen, toch begint er wat te groeien tussen de twee. Serieuze Andrew komt los door haar speelse karakter. En zij wordt op haar beurt wat serieuzer door hem. Maar erg veel zaken uit Andrews verleden zijn op zijn geweten. En deze moet hij oplossen voordat hij zichzelf helemaal kan toevertrouwen aan haar... Garden State vind ik een erg goed romantisch drama. Ook al is drama wellicht het grootste genre wat er bestaat, toch vind ik dat er maar een handje vol films is dat echt goede romances weet neer te zetten. De meeste romances in dit soort films ontkrachten zichzelf doordat ze zo vreselijk nauw de hollywood-clichés volgen (je weet wel: eindigend met `i will love you for the rest of my life` en dan een hollywoodkiss). Maar Garden State vertoont de opbloei van een liefdesrelatie dat erg realistisch is: Beide karakters hebben hun mooie en minder mooie kanten die maar al te duidelijk boven water komen. En het gaat aanvankelijk stroef. Maar ze raken steeds meer gecharmeerd van elkaar. Het is een mix van zekerheden en onzekerheden dat uiteindelijk uitgroeit tot iets heel moois. Het doet mij een beetje denken aan Eternal Sunshine of the Spotless Mind maar dan wat mij betreft nog een graadje beter! Maar deze film is ook meer dan alleen een romantisch drama. Het vertoont hoe het leven van een depressief persoon kan zijn en wat de invloed van prozac en soortgelijke soorten drugs op je leven kunnen zijn. En een onderdeel van de film is ook de terugkeer naar je thuis wat niet meer als een thuis voelt. En de film heeft ook een beetje een psychedelische kant. Ook al gebeurt er qua gebeurtenissen niet bijster veel in de film; toch wordt er heelveel in verteld. Dus wat mij betreft een goede aanrader!
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
