Het is spijtig dat ik Laboratory of the Devil -het onsamenhangende vervolg op Men Behind the Sun- eerder heb gezien dan het origineel. Door het feit dat de experimenten in die film veelal hetzelfde laken een pak zijn, was er bij mij veel minder sprake van surprise en shock effect. Jammer, daar het eerste deel een veel betere en meer coherente rolprent is en niet de gevoelige materie exploiteert zoals voornoemde sequel dat overduidelijk wel doet.
Ik raad mensen met een sterke maag dan ook aan slechts het eerste deel te bekijken. Mocht je de Hollywood-holocaust die Schindler`s List heet al moeilijk trekken, dan is het raadzaam Men Behind the Sun aan je voorbij te laten gaan. De begane gruweldaden worden hier namelijk stukken plastischer in beeld gebracht, hetgeen niet al te fijn is om naar te kijken.
De meest extreme scènes zijn naar mijn mening een frost bite experiment op een vrouw, een autopsie op een levend jongetje en een man die in een decompressiekamer wordt gezet. Verder worden er mensen vergast, geïnjecteerd met virussen en gebombardeerd met bacteriële fragmentatiebommen. Vreemd genoeg is volgens velen de meest walgelijke scène een zeer realistisch ogend (echt?) fragment waarbij een kat aan hongerige ratten wordt gevoerd.
Al met al valt er dus genoeg af te huiveren. In tegenstelling tot het inferieure vervolg, is er daarenboven sprake van een redelijk boeiend plot, waarbij de focus ligt op een jeugddivisie van Unit 731. Er wordt bij hun met harde hand de vergoeilijkende gedachte ingehamerd dat de subjecten van de experimenten geen mensen zijn, maar slechts maruta (blokken hout), omdat ze allen in een crematorium zullen belanden. Bovendien zijn de Russische, Koreaanse, maar bijna altijd Chineze proefkonijnen van "inferieure" afkomst. Met extreme minachting wordt dan ook slechts hun waarde uitgedrukt in de data die ze opleveren voor het grote Japanse rijk.
Om de naakte feiten te verdoezelen is men met het oog op het naderende einde van de oorlog begonnen met het vernietigen van deze data en de kampen in het bezette Mantsjoerije. Saillant detail: De Japanse generaal en architect van de experimenten, voor wie een hoofdrol is weggelegd in de film, wist een aanzienlijke hoeveelheid experiment-uitkomsten achter te houden. Informatie die hij als wiselgeld gebruikte bij de Amerikanen om vervolging wegens oorlogsmisdaden te voorkomen. De Verenigde Staten deden er niet veel later hun voordeel mee met hun bacteriële oorlogsvoering in Korea. Lees hier over de feiten.
