Secretary

Lee Holloway is zojuist ontslagen uit een psychiatrische inrichting. Ze zat hier omdat ze depressief was wegens haar thuissituatie en hiernaast ook automutilatief gedrag vertoont. Eenmaal thuis gekomen beslist ze een baan te zoeken om zichzelf wat meer richting te geven in het leven. Ze wordt als secretaresse aangenomen bij een advocatenkantoor. Haar baas E. Edward Gray is op zijn minst een apart type te noemen; de man is verlegen, communicatief onhandig, maar straalt wel veel charisma uit. Lee wordt dan ook al snel verliefd op haar baas. Wanneer blijkt dat ze nogal wat typefouten maakt en ander voor een secretaresse ongewenst verdrag vertoont, wordt ze op het kantoor van Gray ontboden. Deze laat haar voorover gebogen op zijn bureau leunen, waarna hij haar een behoorlijk pak billenkoek geeft.

Voor Lee is dit een eyeopener, ze vindt het botergeil om onderdanig te zijn. Als ze gezellig met haar ouders zit te eten vraagt ze eerst aan Gray wat ze mag eten. "Vier doperwtjes, een schepje aardappelpuree en zoveel ijs als je wilt." is zijn antwoord. Lee gehoorzaamt gewillig en krijgt rare blikken van haar ouders. Van de ene op de andere dag is de meester-slavin relatie echter over. Gray behandelt Lee weer gewoon als secretaresse. Dit vreet behoorlijk aan Lee en dus probeert ze veel fouten te maken, waardoor Gray haar opnieuw onder handen kan nemen. Gelukkig wil hij dat wel. Lee mag weer voorover bukken op het bureau, maar deze keer moet ze haar slipje omlaag doen. Gray trekt zichzelf af en spuit over Lee`s rug en kont heen. Wederom botergeil, gaat ze naar het damestoilet om daar nog even de hand aan zichzelf te slaan.

Gray kan echter niet omgaan met zijn dominante gevoelens en vindt zichzelf een perverseling. Aldus ontslaat hij Lee, om maar niet meer met deze situaties te maken te krijgen. Lee is er kapot van en trekt zich weer terug in haar oude leventje. Wanneer ze besluit te trouwen met haar oude schoolvriendje ziet ze toch in dat ze eigenlijk maar van een iemand houdt, namelijk van E. Edward Gray. In bruidsjurk gaat ze naar zijn kantoor, alwaar Gray haar opdraagt aan zijn bureau te gaan zitten zonder zich te bewegen. Om te bewijzen dat ze een goede slavin kan zijn moet Lee meerdere dagen in deze houding doorbrengen. Haar missie slaagt en het slavinnetje en haar meester leefden nog lang en gelukkig.

Secretary is een film die moeilijk in een hokje te plaatsen is door de vele elementen die de film bevat. Om te beginnen zijn het verhaal en uitwerking behoorlijk origineel te noemen. De hele film doet nogal absurd aan en geen enkel karakter in deze film is normaal te noemen. Bij iedereen zit wel een steekje los, waardoor zelfs kleine bijrolletjes door rare figuren vertolkt worden. Het meeste komt dit natuurlijk tot uiting bij hoofdpersoon Lee (een erg goede rol van Maggie Gyllenhaal). Zij is een verlegen jonge vrouw die zichzelf leert ontdekken door haar obsessie voor sm. Wanneer Gray niet meer ingaat op haar avances stopt ze een worm in een envelop, zijnde een metafoor voor wat ze wil zijn.

Het sm-aspect in deze film moet overigens niet overschat worden. De hoes vermeldt dat Lee in een wereld van kinky seks en sadomasochisme beland. Dit valt op zich wel mee, heel veel meer dan wat spankings en paardjerij scènes zijn er niet. Toch maakt dit niet uit, want hierdoor blijft de film wel erg menselijk. Het is knap dat je als kijker mee kan leven met Lee en hoopt dat ze steeds opnieuw als onderdanige slet in het kantoor van Gray belandt. Klein puntje van kritiek is dat de film tegen het einde wat aan kracht inboet. Wanneer Lee en Gray eindelijk hun liefde aan elkaar betuigd hebben verdwijnt het sm-gebeuren naar de achtergrond en komt er een normale liefdesrelatie voor in de plaats. Secretary is een film die je met weinig verwachtingen moet gaan kijken. Je krijgt dan een film voorgeschotelt met absurde karakters, subtiele humor en wat lichte sadomasochistische elementen. Aanraden kan ik je deze rolprent zeker wel.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema:
- American Beauty (drama / humor : 9)
- Falling Down (drama / humor : 8)
- Who's Afraid of Virginia Woolf? (drama / humor : 7.5)
- Good Bye Lenin! (drama / humor : 7)
- 24 Hour Party People (drama / humor : 6.5)

Hoe beoordeelt Boobema categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobema categorie humor eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Secretary

Boobema beschrijft het verhaal wel erg nauwkeurig, dus dit hoef ik niet te doen. Het acteerwerk van Maggie Gyllenhaal verdient een dikke pluim! De rest acteert zeker niet slecht, maar ik wil haar rol nog even uitdiepen. Het is geweldig om te zien hoe zij zich ontwikkelt van een onzeker tienermeisje naar een volwassen zelfverzekerdere vrouw, mede dankzij de aanwijzingen (bevelen) van haar baas. Het is vreemd dat onderdanigheid hiertoe kan leiden; iets wat je net andersom zou verwachten. De film brengt dit echter overtuigend over. Het beste acteert ze echter als ze het onzekere tienermeisje speelt: dit uit zich niet in verlegen naar de grond kijken (zoals een slechte acteur/actrice het zou doen), maar in kleine herkenbare dingen. Het zorgt ervoor dat haar hele lichaam en haar hele doen onzeker overkomt. Voor de rest sluit ik mij aan op de recensie van Boobema, behalve dat ik niet constant zat te hopen dat ze als onderdanige slet in het kantoor zou belanden.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers:
- Forrest Gump (drama / humor : 8)
- Five Easy Pieces (drama / humor : 7)
- The Elephant Man (drama / humor : 7)
- Mies vailla menneisyyttä (drama / humor : 6.5)
- In Her Shoes (drama / humor : 6)

Hoe beoordeelt Boobers categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobers categorie humor eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10