De jonge Bastian heeft het moeilijk op school na het overlijden van zijn moeder. Niet alleen haalt hij slechte cijfers, hij wordt ook nog eens gepest. Wanneer hij op straat weer eens wordt lastiggevallen door een groep bullies vlucht hij een boekenwinkel in. De eigenaar heeft een hekel aan kinderen, maar wanneer hij ziet dat Bastian een levendige fantasie heeft wil hij het jongetje hierin helpen. Bastian krijgt het boek van The NeverEnding Story mee. In plaats van netjes naar school te gaan voor zijn wiskundeproefwerk sneakt Bastian naar de zolder van de school, alwaar hij het boek begint te lezen.
Het verhaal speelt zich af in de fantasiewereld Fantasia. De verschillende rassen en wezens van deze wereld zijn in paniek, omdat er een soort van leegte over de wereld trekt. Alles wat in het pad van deze leegte komt verdwijnt in het niets. Daarom gaan de beesten hulp vragen aan de keizerin. Zij is echter in een diepe slaap gevallen en kan slechts gewekt worden wanneer een mensenkind haar een nieuwe naam geeft. Het wordt de taak van de jonge strijder Atreyu om een mensenkind te vinden. Hij moet een lange reis ondergaan, allerlei orakels ondervragen en vechten tegen het kwaad om zijn missie te doen laten slagen. Gelukkig krijgt hij hulp van de medebewoners van Fantasia, waaronder een vliegende hond. Het mensenkind blijkt niet te bestaan in Fantasia, maar wel erbuiten, namelijk de lezer van het boek. Bastian wordt dan ook het boek ingetrokken en mag de keizerin een nieuwe naam geven, waarop ook hij een vluchtje op de vliegende hond mag maken.
Zou ik in mijn jonge jaren al een recensent geweest zijn en zou ik deze film dan besproken hebben, dan had ik hier toch minstens een 7 neergezet. Dit eerste is echter niet het geval en daarom kan ik deze film niet meer met mijn goede jeugdige herinneringen blijven bekijken. Nu vind ik The NeverEnding Story vooral nogal kinderachtig en heb ik me derhalve niet in het verhaal kunnen inleven. Wat dat betreft kon het me worst wezen of Fantasia gered zou worden of niet. Hoofdpersoontjes Bastian en Atreyu konden me ook weinig interesseren en doen vooral heel erg eighties aan. Verder zit het met de sfeer in deze film wel snor, maar met de kanttekening dat deze ook erg kinderachtig en derhalve erg vrolijk en blij is. Wanneer je Lord of the Rings een stapje te hoog vindt voor je kind, dan zou The NeverEnding Story een goede introductie in de fantasy-film zijn.
