De Colombiaanse Gabriela houdt er al sinds haar jeugd een bovenmatige obsessie voor seriemoordenaars op na. Thuis heeft ze een plakboek liggen waarin alle mogelijk krantenartikelen betreffende moorden worden geplakt, aangevuld met zelfgemaakte tekeningen van de dader en slachtoffers. Wanneer ze haar baantje als schoonmaakster in een bakkerij opgeeft en hierdoor haar vriendje met een gebroken hart achter laat, moet ze op zoek naar nieuw werk. Dit vindt ze al snel bij een bedrijf dat de ruimtes mag schoonmaken waarin moorden zijn gepleegd. De slachtoffers zijn al weggehaald door de politie, maar het bloed, stukjes bot en hersens en dergelijke moeten nog worden opgeruimd. Gezien Gabriela`s hobby is ze geknipt voor deze baan en ze wordt aangenomen. Meer dan in het schoonmaakwerk is ze echter geïnteresseerd in de plaats delict. Ze bestudeert de lokaties uitvoerig en in haar hoofd speelt ze de moorden na. Als ze de opdracht krijgt het huis schoon te maken waarin het laatste slachtoffer van de Blue Blood Killer ligt, weet ze niet dat hij ook bezig is met het wegwerken van bewijzen in het huis. De twee treffen elkaar toevallig, net wanneer Gabriela de moord naspeelt. Geïntrigeerd door haar bizarre geest speelt de killer het spel mee. Wanneer hun dans der doden echter voorbij is, heeft hij genoeg van het spel en wil hij Gabriela neersteken. Bloed kan echter erg glipperig zijn.
Met grote letters staat Quentin Tarantino weer eens op de hoes. Deze keer is het echter niet slechts een van zijn aanraders, maar heeft hij daadwerkelijk de rol van executive producer op zich genomen. In vergelijking met de films die hij normaal gesproken aanraadt is Curdled (gestold bloed) behoorlijk goed te noemen. Los van die aanraders is Curdled echter nog steeds een uitermate matige film. De ingrediënten voor een goede film zijn zeker aanwezig, maar het gemis is een goede uitwerking van deze ideeën. Er gebeurt namelijk zo verrekte weinig dat de plot maar nooit echt tot ontwikkeling wil komen. De aanwezige humor is ook van matig niveau en had vele malen beter kunnen zijn indien ze absurder, maar bovenal frequenter, aanwezig zou zijn. Hoofdpersoon Angela Jones weet ook niet te overtuigen en kwam in haar rol als kinderachtige en naïeve -maar wel met zieke geest- Gabriela eerder irritant over. Zij is niet de juiste hoofdpersoon voor deze film, waar simpelweg veel meer ingezeten had. Wat Tarantino precies heeft gedaan in Curdled is (buiten het shot van drie seconden van de Gecko Bros. uit From Dusk Till Dawn) niet duidelijk, maar ik blijf erbij dat hij zich gewoon moet bezighouden met zijn eigen werk en al helemaal niet zo triest zijn naam op al die hoezen moet laten zetten.
