Na afloop van de Koude Oorlog besloten de supermachten Amerika en Rusland hun nucleair wapenarsenaal te decimeren en grotendeels te vernietigen. De chaotische overgang van communisme naar kapitalisme in Rusland heeft er echter voor gezorgd dat een aantal bommetjes niet meer te traceren is. Wanneer in Rusland een nieuwe president aan de macht komt vreest Amerika voor zijn plannen. De nieuwe president is namelijk een hardliner en heeft naar men denkt weinig goeds voor met de rest van de wereld. De Amerikaanse overheid schakelt historicus Jack Ryan in om meer informatie te verschaffen over de president. Hij denkt dat het allemaal wel los zal lopen met de nieuwe Russische president.. Tijdens de Superbowl ontploft er echter een atoombom in Amerika. De USA slaat onmiddellijk terug door een bom te gooien op Moskou. Het lijkt erop dat Amerika en Rusland een nucleaire oorlog beginnen. Jack Ryan ontdekt echter dat de bom van Amerikaanse makelij is. Hij moet de Amerikaanse president ervan overtuigen dat er iemand anders achter de aanslag op Amerika zit.
Verfilmingen van de boeken van Tom Clancy zijn over het algemeen behoorlijk degelijk te noemen en dat is met The Sum of All Fears dan ook het geval. Ook de acteerprestaties van Ben Affleck en Morgan Freeman -zeker niet mijn favoriete acteurs- kunnen als niet onaardig worden bestempeld. Het probleem van deze film is echter dat ie echt ongelooflijk saai is. The Sum of All Fears zou een actiefilm moeten zijn, maar echte actie wordt er nauwelijks geboden. Het grootste deel van de film bestaat uit politiek gelul tussen beide presidenten en allerlei rechterhanden. Pas nadat de atoombom ontploft wordt de film iets beter, maar dan ontaardt ze in een kat-en-muis-spel wat we al tig keer eerder hebben gezien. De afstandsbediening is onmisbaar om deze film uit te kunnen zitten, tenzij je een fan bent van het werk van eerdergenoemde schrijver. Mijn vinger zat in ieder geval continu op de fast forward knop.
