"Harry, you ever hear of Murphy`s Law? Anything that can go wrong WILL go wrong. That law was dedicated to guys like you. " Deze quote somt de hoofdpersoon uit Night and the City aardig op. Vrij spoedig wordt dit al duidelijk, waardoor je de film reeds lang voor het einde kunt uittekenen. Dit is feitelijk de grootste zwakte van deze tragi-komedie, waarin de aan kosmische zelfoverschatting lijdende schade-advocaat Harry Fabian het in zijn bol haalt de bokspromotor uit te hangen. Hierbij krijgt hij het aan de stok met een lokale gangster en is hij zo dom te geloven dat de man van wie hij de vrouw neukt, hem geld zal lenen.
Uiteindelijk loopt alles in de soep, wat geen surprise is. Alvorens dat een feit is, moet de kijker eerst zijn futiele, doch charmante pogingen er iets van te maken aanschouwen. Harry Fabian is niet vrij van tragiek, maar door zijn (misplaatste) eeuwige optimisme blijft de film luchtig; regelmatig weet De Niro met zijn vertolking een lachje te veroorzaken. Toch ontbreekt het de film aan genoeg.
De rolprent kijkt makkelijk weg, maar je wordt er nauwelijks in meegezogen. Deze remake van de gelijknamige film van Jules Dassin uit 1950 is namelijk simpelweg te vlak en te voorspelbaar.
