Ik heb pet sematary niet gezien, maar ik durf te stellen dat dit vervolg precies hetzelfde is als het orgineel. Alleen hier is het een hond die initieel de zombiehorde op voet helpt en de sematary bereiken vergt een stukje fietsen. Maar clichéverhalen in horrorfilms zijn nooit zo erg. Het gaat natuurlijk om de bloederigheid en de wrede scenes. Ik had verwacht dat de dieren voor overlast zouden zorgen. Maar gedurende de hele film valt er alleen een zombiehond te zien die het eerste menselijke slachtoffer tot zombie maakt en vervolgens opzout waarna de film vervalt in een reguliere zombiefilm. Dierenscenes zijn natuurlijk moeilijk te maken, dus die laat je graag achterwege.
Zombies behoren houterig te lopen en zich lomp te gedragen. Wat het houterig lopen betreft zijn ze in de film niet even consequent. Dit betreft met name de eerste zombie die een tijdje `normaal` met zijn gezinnetje verder leeft. In makkelijke scenes loopt ie lekker houterig zoals het hoort. Maar zogauw er een iets moeilijkere frats uitgehaald moet worden (zoals het rennen achter een auto aan) dan wordt het zombiezijn vergeten en rent ie normaal. Minpuntje. Verder gedraagt hij zich meer als een retard dan als een echte zombie. De (enigszins) bloederige scenes aan het eind zijn wel grappig en wat mij betreft okee, maar niet meer dan dat en dat kan betrokken worden over de hele film: matigjes.
ps. Ik begrijp niet waarom zijn zombie-moeder aan het eind niet van het bed af kan stappen maar daar alleen maar staat en verbrand? Ze had een paar stappen kunnen zetten om vervolgens een bijl door Edward Furlong te raggen...
