Huurmoordenaar Al Simmons werkt voor een malafide overheidsorganisatie, die bij veel opdrachten over lijken gaat. Simmons heeft genoeg gekregen van dit wereldje en wil zich daarom terugtrekken, maar besluit nog een laatste klus te accepteren. Zijn corrupte baas Jason Wynn laat Simmons tijdens deze missie echter vermoorden. Direct na zijn dood gaat hij naar de hel toe, alwaar hij een duivels aanbod van Satan himself krijgt. Als hij graag weer zijn vriendin weer wil zien, moet hij terug naar de aarde als leider van Lucifers leger.

Bij terugkomst op de aarde blijken er vijf jaar verstreken te zijn. In deze tijd is er veel veranderd: zo papt zijn vriendin nu aan met zijn beste vriend en is Wynn een van de belangrijkste wapenhandelaren van het land geworden. Hij krijgt echter hulp van een clown, genaamd Violator, die door de duivel naar de aarde is gestuurd om hem te begeleiden op het slechte pad. Ook heeft hij de nodige superkrachten gekregen om zijn taak als legerleider te kunnen volbrengen. Zijn nieuwe taak bevalt hem in eerste instantie zeer goed, maar langzaam begint hij te twijfelen. Satan houdt echter niet van deserteurs.

Spawn is de verfilming van de gelijknamige comic van Todd McFarlane, die uitgegeven werd door Image Comics. De film kreeg bij uitkomen vooral complimenten vanwege zijn goede special effects en zijn fantastische soundtrack. Over dat eerste wil ik zeggen dat deze effecten bijna vijftien jaar later geen indruk meer weten te maken. Integendeel, sommige stukken -vooral die in de hel- zien er zelfs zeer achterhaald en bijna lachwekkend uit. De soundtrack is daarentegen nog nauwelijks verouderd. De samenwerking tussen allerlei rock- en metalbands enerzijds (o.a. Metallica, Korn, Slayer, Marilyn Manson) en DJ’s en andere dance-acts anderzijds (o.a. The Prodigy, Orbital, Moby, Atari Teenage Riot) is een zeer geslaagde.

Los van effecten en geluid is Spawn ook zeker geen onaardige film om eens te bekijken. Het verhaal moge dan weinig origineel zijn, de uitwerking ervan weet dat ruimschoots goed te maken. Vooral de cartooneske sfeer weet deze film op een hoger niveau te tillen. De rol van John Leguizamo als Violator mag hierin zeker niet onvermeld blijven. Hij weet namelijk het enige memorabele karakter in deze film neer te zetten. Het acteerwerk in het algemeen is overigens van een behoorlijk belabberd niveau. Interessant detail is dat Michael Jai White de eerste zwarte acteur is die een superheld in een film mag spelen.

Spawn laat op een aantal cruciale punten echter ook steken vallen. Zo weet men niet continu de aandacht van de kijker vast te houden door allerlei gebeurtenissen die afleiden van het hoofdverhaal. De relatie tussen Simmons, zijn vriendin en zijn dochter zijn hiervan een sprekend voorbeeld. Desalniettemin heeft deze speelfilm genoeg positieve elementen in zich om een voldoende te rechtvaardigen. In het genre is ze echter geen klassieker.