March of the PenguinsNa het lezen van lyrische recensies in verschillende media over de documentaire March of the Penguins was mijn interesse en nieuwsgierigheid snel gewekt. Hoewel de kijkervaring me niet is tegengevallen kan ik echter niet van een heel sterke documentaire spreken. De pinguins doen zeer aandoenlijk aan, hun strijd tegen de elementen wordt mooi weergegeven en de beelden van de Antarcticaanse landschappen zijn ook schitterend. Toch bleef ik telkens zitten met het idee dat ik documentaires heb gezien op onder andere Discovery Channel en Animal Planet die veel mooier zijn en ook meer indruk maken. Waarom dan juist March of the Penguins wel in de bioscoop moet verschijnen is me niet geheel duidelijk. In tegenstelling tot Boobers had ik de beschikking over de originele Frans gesproken versie, daarom eigenlijk ook La Marche de l'empereur genaamd. Deze is ingesproken met een drietal verschillende stemmen; een voor de mannetjes, een voor de vrouwtjes en een voor de kinderen. Het verhaal wordt hierdoor verteld uit het perspectief van de pinguins en niet door een buitenstaande verteller. Dit is op zich niet onaardig gedaan, zeker omdat de lieve stemmetjes van de baby-pinguins ongetwijfeld veel bij zullen dragen aan het kijkplezier van voornamelijk jonge en vrouwelijke kijkers. De Nederlandse versie wordt overigens ingesproken door Urbanus en zal daardoor weer een andere ervaring voor de kijker zijn. Een laatste kritiekpuntje zijn de gezongen liedjes. Deze zijn niet alleen van een zeer matig niveau, maar deden me ook dusdanig veel aan de IJslandse zangeres Björk denken dat ik me er behoorlijk aan zat te ergeren.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   |
 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
March of the PenguinsDeze documentaire over pinguins is hartverwarmend, ook al is het opgenomen op de koudste plek op aarde. Ze hebben geprobeerd om te laten zien hoe zorgzaam deze `buttlers` zijn voor hun jonkies en voor hun partner. En dit is goed gelukt, waardoor de documentaire erg plezierig is om naar te kijken. Het is een rustige documentaire. Dus geen flitsende beelden van jagers en prooi, maar sfeervolle beelden die wat langer duren zodat je goed kan kijken naar detail. De film wordt vertoond onder begeleiding van Morgan Freeman die met zijn rustgevende stem het een en ander vertelt maar het niet volbrabbelt. De pinguins zijn schattige beesten om naar te kijken, maar let ook op de schitterende omgevingen bestaande uit ijsrotsen, ijswoestijnen en doorzichtige ijsbergen. Een aantal zijn wonderbaarlijk mooi! Qua formatie bijna zoals je het ook af en toe tegenkomt in de woestijn. Mooi en sfeervol, evenals leerzaam. Het kan wellicht niet op tegen Deep blue, maar het is meer dan de moeite waard.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
