Het jaar is 2018. Zo’n twintig jaar geleden zijn er meerdere atoombommen op de aarde gevallen, waardoor in een klap drie miljard mensen zijn uitgeroeid. Aanstichter van deze nucleaire ramp: Skynet. Deze organisatie van robots heeft zelfbewustzijn gekregen na een uit de hand gelopen experiment van defensie. En nu zit de mensheid dus met de ellende. Een wanhopige en bittere strijd tegen een vijand die vele malen sterker is en zich bovendien op technisch vlak blijft ontwikkelen. De strijd tegen Skynet wordt officieus geleid door verzetsheld en legende John Connor.

De officiële leiding van het verzet heeft andere ideeën over de aanpak dan Connor. Zij hebben een apparaat ontwikkeld waarmee de robots tijdelijk kunnen worden uitgeschakeld en zijn van plan hiermee op korte termijn een wereldwijde aanval op Skynet uit te voeren. Connor heeft echter vernomen dat er meerdere gevangenen worden vastgehouden in het hoofdkwartier van Skynet, waaronder zijn vader Kyle Reese. Gelukkig krijgt Connor hulp uit onverwachte hoek. In het verleden had een vrouw de ondergang van de mensheid namelijk al voorspeld. Als reddingspoging heeft zij destijds een robotframe ingebouwd bij Marcus Wright, die op dat moment op death row zit. Toevalligerwijs komt deze Connor te hulp en hebben ze hetzelfde doel. Connor vertrouwt de overbehulpzame cyborg echter niet.

Na drie delen waarin Terminators terug in de tijd werden gestuurd om de opkomst van John Connor tegen te houden, is de setting in de vierde film in de reeks gewijzigd. Wie deel drie heeft gezien, herinnert zich misschien nog dat die film eindigde met de nucleaire uitroeiing van de mensheid. Het lag dan ook aardig in de lijn der verwachtingen dat het vervolg zich in een andere omgeving zou afspelen. Ook de grote held uit de eerste drie delen, Arnold Schwarzenegger, keert -op een zeer matige cameo na- niet terug in Terminator Salvation. Als hoofdrolspeler hebben ze hier Christian Bale weten te strikken, die de meest fantasieloze actieheld ooit neer weet te zetten. Zijn emotieloze gezicht en uitdrukkingen geven niet bepaald het idee naar een cool figuur te zitten kijken. Bovendien gebruikt hij precies dezelfde lage stem als in zijn Batman-films.

De sfeer die Terminator Salvation uitstraalt is aardig gelukt. De bruin-grijze landschappen met kapotte steden zien er sfeervol uit en doen inderdaad denken dat er een nucleaire oorlog is geweest. Helaas zien de landschappen er wel erg hetzelfde uit als die in het postapocalyptische computerspel Fallout 3. Het is natuurlijk een beetje treurig te moeten constateren dat een film er bijna identiek aan een spel uitziet. De actie is verder veel aanwezig. Genoeg geschiet tegen robots en allerlei explosies om deze wezens uit te roeien. Wel is dit allemaal nogal fantasieloos gedaan. Het totale gebrek aan humor draagt bovendien ook niet bij aan de beleving.

Als Terminator Salvation zichzelf wat minder serieus had genomen, was er absoluut een betere film ontstaan. Ook de cast moet daartoe vervangen worden. Het einde van dit vervolg is zo open, dat een nieuwe film niet lang op zich zal laten wachten. Ongetwijfeld zal er nog een nieuwe trilogie uitgepoept gaan worden. Ik hoop dat ze de nodige veranderingen weten door te voeren voor die toekomstige films. Ik gok anders op een weinig glorieuze ondergang voor de ooit zo gave filmreeks.