John CarterWellicht zal de naam Edgar Rice Burroughs niet onmiddellijk een belletje doen rinkelen. Toch is hij één van de grootste schrijvers van avonturenromans uit de geschiedenis. Zijn bekendste schepping is Tarzan, de jongeman die opgroeit in de jungle. Een andere schepping is John Carter van Mars, een aardse sterveling die op de rode planeet uitgroeit tot een held. Het door Disney geproduceerde John Carter is grotendeels gebaseerd op de eerste roman uit de reeks A Princess of Mars, waarin Carter aankomt op Mars en het leven redt van een plaatselijke prinses, met alle gevolgen van dien. Het verhaal begint in 1881. John Carter is een veteraan uit de burgeroorlog, een zonderling en ontdekkingsreiziger. Het leger wil hem inzetten in de strijd tegen de Apachen, maar John weigert. Korte tijd later overlijdt hij plots onder mysterieuze omstandigheden. Zijn neefje Edgar erft zijn dagboek, en begint daarin te lezen, in de hoop meer te vernemen over zijn oom. De rest van de film (tot aan de epiloog) beschrijft de inhoud van het dagboek. Na een ontmoeting met een vreemd wezen, komt John terecht op Mars. Daar wordt hij gevangengenomen door groene creaturen, Tharks genaamd, die hem vertellen over de oorlog die al eeuwenlang woedt tussen de twee grootste steden van de planeet, Zodanga en Helium. Zodanga staat op het punt de vijand te vernietigen, maar Helium krijgt vrede aangeboden op voorwaarde dat de knappe prinses Dejah wordt uitgehuwelijkt aan de troonpretendent van Zodanga. Dejah vermoedt dat het aanbod een list is, en heeft toch al niet veel zin in het huwelijk, omdat ze verliefd is geworden op een aardse bezoeker die haar leven heeft gered ... Eerdere pogingen om John Carter te verfilmen liepen telkens spaak omdat de verhalen moeilijk waren te visualiseren. Zo is John in staat tot het maken van reuzensprongen omdat de zwaartekracht op Mars kleiner is. Ook de bizarre schepsels die Burroughs had bedacht leverden problemen op. Disney trok uiteindelijk een gigantisch budget uit, en stelde Andrew Stanton (eerder verantwoordelijk voor Finding Nemo en Wall-E) aan als regisseur. John Carter kende weinig succes in de VS, waardoor inmiddels wordt gesproken van een mega-flop. Dat is niet helemaal terecht, door goede recettes in Europa en Azië kwam de film uiteindelijk alsnog uit de kosten, en hij is zeker niet slecht. John Carter is niet zo goed als Avatar, maar beter dan de remake van Conan the Barbarian, en ook stukken beter dan ik had verwacht. Edgar Rice Burroughs is één van de favoriete schrijvers uit mijn jeugd (naast Karl May) en daarom was ik bang dat John Carter me teleur zou stellen. Ik was ook beducht voor het feit dat Disney de film had geproduceerd, maar John Carter is zeker niet kinderachtig. Visueel is de film een pareltje. Een paar in 3D geschoten scènes (ik zag de film in 2D) zien er wat vreemd uit, maar verder oogt alles vrij natuurlijk, veel minder digitaal dan men zou denken. De luchtschepen, de woestijnsteden, de bizarre wezens - je komt ogen te kort om het allemaal op je gemak te bekijken. Daarin schuilt misschien ook het voornaamste zwakke punt: het is allemaal nogal hectisch. Carter springt met zevenmijlslaarzen door de film en de actiescènes buitelen over elkaar heen. Voorts is een lengte van meer dan twee uur wat veel voor een film die feitelijk één groot visueel bombardement is, dat houdt geen mens vol.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
    |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
