Eternal Sunshine of the Spotless Mind begint met de vluchtige liefdesrelatie van beroepssukkel Joel en de veeleisende en extraverte Clementine. Deze bijna onmogelijke relatie wordt op een interessante manier gebracht, mede door de snelheid van de relatie en de bijna vertederende manier waarop twee verdwaalde personen elkaar gevonden hebben. Helaas voor Joel houdt de relatie slechts kort stand en blijkt Clementine hem helemaal niet meer te kennen als ze elkaar weer eens ontmoeten. Joel is helemaal kapot, want waarom wil Clementine hem niet meer kennen, terwijl ze zo`n goede start hebben gekend? Via een vriend komt Joel achter het bestaan van een bedrijf dat geselecteerde delen uit je geheugen kan verwijderen. Clementine heeft zo`n behandeling ondergaan en weet dus niets meer af van haar relatie met Joel. Overspoeld met gevoelens van verdriet en revanche wil Joel dezelfde behandeling ondergaan. Tijdens zijn slaap zullen een aantal medewerkers van het bedrijf zijn geheugen wissen. Dat ze Joel`s huis als veredeld neukhutje gebruiken weet hij niet. Het subplot van de driehoeksverhouding tussen Rob, Mary en dr. Howard mag echter als een opvullend tussenstukje worden beschouwd.
De eridicatie van Joel`s geheugen verloopt niet bepaald soepeltjes, want Joel wil Clementine eigenlijk helemaal niet uit zijn geheugen wissen, daarvoor is hij nog te verliefd op haar. Samen proberen ze in Joel`s geheugen te ontvluchten aan het verwijderingsproces, wat interessante beelden met zich meebrengt van een afbrokkelende wereld, als metafoor voor Joel`s verwijderde geheugen. Dat Joel en Clementine op het einde toch weer bij elkaar komen mag als verrassend worden gezien, maar doet wel enigszins af aan het verrassende concept van deze film, waarin vooral het acteerwerk van Jim Carrey en Kate Winslet als sterk kan worden bestempeld. Eternal Sunshine of the Spotless Mind biedt een gewaagde mix van romantiek, drama en science-fiction, maar kan helaas niet gedurende de hele film de aandacht blijven vasthouden. Daarvoor zitten er teveel stukken in die overbodig zijn of waarin te weinig gebeurt.
Deze film begint op een manier die mij erg aanspreekt: vaag. Het duurt denk ik wel een half uur voordat men begrijpt wat er nou precies aan de hand is, zeker omdat het zich ook niet chronologisch afspeelt. Maar het is niet een film die vaag blijft: Langzaam wordt het je duidelijk dat de vriendin van Jim Carrey (Kate WinSlet) een operatie heeft ondergaan waarbij ze hem volledig uit haar geheugen heeft gewist. Van de ene op de andere dag herkent ze arme Carrey niet meer die in eerste instantie door zijn verlegenheid niets durft te ondernemen. Hij besluit dezelfde behandeling te ondergaan. Maar halverwege zijn behandeling realiseert hij in zijn dromen dat hij Kate helemaal niet wil wissen. Ze proberen 'in zijn geheugen' naar verschillend plekken te vluchten. En hoe dat verder afloopt moet je zelf maar kijken! Jim Carrey speelt in deze film een rol die compleet tegenovergesteld is van zijn vorige werken! En hij doet dit best goed. Het is een romantische film, maar niet op die vervelende hollywood stijl.